(بارخداوندا،) چه بسيار ابرهاى تيرهاى كه از افق زندگىام برطرف كردى؟ و چه ابرهاى سراسر نعمتى كه باران آن را بر من فروفرستادى؟ و چه جوىهاى رحمتى كه در كشتزار زندگىام جارى ساختى؟ و چه لباسهاى عافيتى كه بر تنم پوشاندى؟ و چه چشمههاى حوادثى (كه متوجه من بود) كور ساختى؟ و چه حجابهاى غم و اندوه از ميان برداشتى؟
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.