پناه پذيرا، آن زمان كه هر راه و چارهاى مرا به رنج و درد مىافكند، تو مرا پناه بده. اى كه مرا از خطا و لغزش مىبخشى. اگر عفو و اغماض تو نبود، بىترديد من از گناهان شرمگينانهام رسوا مىشدم. اى كه مرا به قدرت خويش يارى مىكنى. اگر تو مرا حمايت و يارى نمىكردى بىترديد مغلوب و منكوب مىشدم. اى كه شهر ياران به خاطر تو حلقه ذلت و خوارى به گردن آويزند، و از قدرت تو بيمناكند. اى كه سزاوار آنى كه از خشم تو بندگان بپرهيزند.
اى كه نامهاى نيكو از آن تو باشد، من از تو مىخواهم كه: از گناهان من بگذرى و مرا بيامرزى. زيرا كه من نه آن بىگناهم كه به درگاه تو عذر آورم، و نه آن مقتدرم كه بر تو پيروز گردم. مرا جز به سوى تو هيچ گريزگاهى نيست.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.