منزه و پاكى تو (از صفات پادشاهان دنيا)! كسى كه به تو شرك آورد (به يگانگيت نگردد) و پيغمبرانت را به دروغ نسبت دهد از پادشاهيت نمىكاهد (زيرا قدرت و تسلط او ذاتى است به خلاف پادشاهان كه قدرت و توانائيشان بر اثر بسيارى لشگر و پيروان است، پس هرگاه ايشان را مخالفت نمايند از پادشاهيشان كاسته مىشود) و كسى كه حكم تو را نپسندد توانائى ندارد كه فرمانت را بازگرداند، و كسى كه توانائيت را تكذيب نمايد نتواند خود را از تو بازدارد، و كسى كه جز تو را بپرستد از (تصرف) تو درنمىگذرد، و كسى كه ديدار (جزاى) تو را (يا بازگشت به سويت را) نپسندد، در دنيا طول عمر نمىيابد (نمىتواند هر مدتى را كه مىخواهد زيست نمايد)
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.