بار الها! از تو در خواست مىكنم، در خواست كسى كه بينواييش شدت يافته و نيرويش به ضعف گراييده و گناهانش انبوه شده است. درخواست آن كس كه براى بينوايى خويش فرياد رسى و براى ناتوانى خود نيرو بخشى، و براى گناهانش آمرزندهاى جز «تو» نمىيابد.
اى شكوهمند بزرگوار! از تو توفيق عملى را خواهانم كه هر كس آن را به جاى آرد تو او را دوست دارى و يقينى را مىطلبم كه هر كس، چنانكه مقتضى حق اليقين است، در اجراى فرمانت از آن بر خوردار خواهد شد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.