خداوندا! اين زمين وسيع و عظيم كه ما را به دوش گرفته و اين آسمان منيع و جليل كه بر سر ما چتر نيلگون برافراشته شبها و روزها و نورها و ظلمتها و بالاخره كارگاه آفرينش با هر نقشى كه از سياه و سپيد و زشت و زيبا دارد همه مخلوق و محكوم و مطيع تو باشند
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.