خدايا! در اين موارد كه ميان خشنودى و خشم تو قرار مىگيريم نفس ما را در اختيار خود آزاد مگذار، زيرا نفس ما باطل را برمىگزيند مگر آن كه تو توفيقش دهى و همواره دستور زشتى مىدهد مگر آن وقت كه مشمول رحمت تو شود.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
ان تهدينى الى سبل مرضاتك، و تيسرلى اسباب طاعتك، و توفقنى لابتغاء الزلفه بموالاه اوليائك، و ادراك الحظوه من معاداه اعدائك، و تعيننى على اداء فروضك، و استعمال سنتك، و توفقنى على المحجة الموديه الى العتق من عذابك، و الفوز برحمتك يا ارحم الراحمين.
(الهى از تو مىخواهم كه مرا به راه خشنوديت رهنما باشى، و اسباب طاعت خود را برايم ميسر كنى، و براى نزديكى و قرب به تو با دوستى اوليائت و براى رسيدن به هدف دشمنى با دشمنانت توفيقم دهى، و مرا بر انجام واجبات و به كارگيرى سنت خودت ياريم فرمايى، و بر راهى كه به آزادى از عذاب و دستيابى به رحمتت مىانجامد ثابتقدم بدارى، به عنايت و رحمتت اى مهربانترين مهربانان.)