คุณค่าและความสำคัญของการมีจิตใจที่สงบมั่น
การมีจิตใจที่สงบมั่น คือเงื่อนไขหนึ่งที่จะทำให้ความคลางแคลงสงสัย ความลังเลใจ ความกลัวและความหวาดหวั่นทุกชนิดหมดไปจากมนุษย์ จะทำให้มนุษย์เกิดความมั่นคงและมีจิตใจที่สงบ และมีเจตนารมณ์ที่หนักแน่นในการเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ต่างๆ ที่จะเกิดขึ้น การมีจิตใจที่สงบมั่นคือเนี๊ยะอ์มัต (ความโปรดปราน) ที่ยิ่งใหญ่ของพระผู้เป็นเจ้าทั้งในโลกนี้และในปรโลก ในความเป็นจริงแล้ว ของขวัญ (เนี๊ยะอ์มัต) ประการแรกที่ชาวสวรรค์จะได้รับ นั่นก็คือความสงบมั่นของจิตใจ ดังที่พระผู้เป็นเจ้าทรงตรัสว่า
فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِکَ الْیَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً
“ดังนั้นอัลลอฮ์จะทรงปกป้องพวกเขาให้พ้นจากความชั่วร้ายของวันนั้น และจะทรงให้พวกเขาพบกับความเบิกบานและความปีติยินดี” (1)
เนื่องจากความศรัทธา (อีหม่าน) และการกระทำความดีงาม (อะมั้ล) นี่เอง ที่พระผู้เป็นเจ้าจะทรงพิทักษ์ปกป้องมนุษย์จากความชั่วร้ายและการถูกลงโทษในวันชาติหน้า (กิยามะฮ์) และพระองค์จะทรงต้อนรับพวกเขาเข้าสู่สวรรค์ของพระองค์ ในสภาพที่พวกเขามีความสุขและมีความปีติยินดี
พระผู้เป็นเจ้าจะทรงขจัดปัญหาและความทุกข์ยากของวันชาติหน้าให้หมดไปจากชาวสวรรค์ และจะทรงทำให้พวกเขาดื่มด่ำอยู่ในความสุขสดชื่นและความปราบปลื้มใจ ดังนั้นความสงบมั่นของจิตใจนี้ช่างเป็นของขวัญ (เนี๊ยะอ์มัต) ที่ดีงามเสียนี่กระไร! หากความสงบมั่นไม่สามารถเกิดขึ้นกับจิตใจของมนุษย์ได้แล้ว มนุษย์ก็จะไม่ได้รับความสุขจากเนี๊ยะอ์มัต (ความโปรดปราน) อื่นๆ ได้อย่างแน่นอน เพราะโดยแท้จริงแล้วความอุตสาห์พยายามทั้งมวลของมนุษย์ ก็เพื่อที่จะสร้างความสงบสุขและการมีจิตใจที่สงบมั่นให้เกิดขึ้นในชีวิตของตนเอง
มีบุคคลจำนวนไม่น้อยที่เขาได้รับปัจจัยอำนวยสุขต่างๆ มากมายในโลก แต่พวกเขากลับไม่มีความสงบมั่นในจิตใจของพวกเขา และปัจจัยอำนวยสุขและเนี๊ยะอ์มัต (ความโปรดปราน) ทั้งมวลเหล่านี้กลับกลายเป็นสื่อในการลงโทษ ความทุกข์ยากและความทุกข์ทรมานสำหรับบุคคลเหล่านี้ ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เองที่ทำให้คนร่ำรวยจำนวนไม่น้อยต้องฆ่าตัวตาย
กล่าวกันว่าในประเทศญี่ปุ่นมีป่าแห่งหนึ่ง ซึ่งมีชื่อว่า “ป่าฆ่าตัวตาย” (ป่าอาโอคิกาอาระ – aokigahara) ส่วนใหญ่ของลูกค้าของป่านี้ คือบุคคลที่มีความมั่งคั่งทางด้านวัตถุอย่างครบครัน แต่เนื่องจากขาดความสุขและความสงบมั่นทางจิตใจ พวกเขาจึงฆ่าตัวตาย
ในทางตรงกันข้าม เราจะพบเห็นผู้คนจำนวนมากมาย แม้จะมีปัจจัยอำนวยสุขทางด้านวัตถุที่น้อยนิด แต่พวกเขากลับได้รับความสุขจากการดำเนินชีวิตของเขา ประหนึ่งว่าพวกเขากำลังเดินพักผ่อนอยู่ในสวนต่างๆ ของสวรรค์ ด้วยกับปัจจัยอำนวยสุขที่เล็กน้อยนี้ แต่พวกเขากลับมีจิตใจที่สดชื่นและเบิกบาน ความสงบมั่นของจิตใจจึงเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งในการดำรงชีวิตของมนุษย์ แม้แต่ท่านศาสดาอิบรอฮีม (อ.) เอง เพื่อที่จะให้ได้มาซึ่งสิ่งนี้ ท่านได้วิงวอนขอต่อพระผู้เป็นเจ้า โดยที่คัมภีร์อัลกุรอานได้กล่าว
وَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّ أَرِنی کَیْفَ تُحْیِ الْمَوْتى قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلى وَ لکِنْ لِیَطْمَئِنَّ قَلْبی قالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّیْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَیْکَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلى کُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتینَکَ سَعْیاً وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیم
“และจงรำลึกถึงขณะที่อิบรอฮีม กล่าวว่า โอ้พระผู้อภิบาลของข้าพระองค์ โปรดทรงให้ข้าพระองค์ได้เห็นเถิดว่า พระองค์จะทรงให้ผู้ที่ตายมีชีวิตขึ้นอย่างไร! พระองค์ตรัสว่า เจ้ามิได้ศรัทธามั่นดอกหรือ! อิบรอฮีมกล่าวว่า หามิได้ แต่ทว่าเพื่อหัวใจของข้าพระองค์จะได้สงบมั่น พระองค์ตรัสว่า ดังนั้นเจ้าจงเอานกมาสี่ตัว แล้วจงเลี้ยงมันให้คุ้นแก่เจ้า จากนั้นเจ้าก็จงแยกส่วนมันออกเป็นชิ้นๆ แล้วเจ้าก็จงวางแต่ละส่วนของนกเหล่านั้นไว้บนภูเขาทุกลูก แล้วจงเรียกมัน มันจะมายังเจ้าโดยรีบเร่ง และพึงรู้ไว้เถิดว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้น ทรงอำนาจยิ่ง อีกทั้งทรงปรีชาญาณยิ่ง” (2)
ความสงบมั่นในชีวิตเป็นสิ่งที่สำคัญและมีความจำเป็นอย่างยิ่งยวด ท่านอิมามซัจญาด (อ.) ได้ไปยังหลุมฝังศพของท่านอมีรุ้ลมุอ์มินีน (อ.) ที่อยู่เคียงข้างกับหลุมฝังศพของปู่ของท่าน ท่านได้วิงวอนขอต่อพระผู้เป็นเจ้าให้ทรงประทานความสงบมั่นให้แก่ท่าน ในสภาพที่น้ำตาไหลรินจากดวงตาทั้งสองของท่าน ท่านได้วิงวอนต่อพระองค์ว่า
اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِی مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِكَ رَاضِیَةً بِقَضَائِكَ
“โอ้อัลลอฮ์! โปรดบันดาลให้จิตใจของข้าพระองค์มีความสงบมั่นต่อการกำหนดของพระองค์และพึงพอใจต่อการตัดสินของพระองค์” (3)
เชิงอรรถ :
[1] อัลกุรอานบทอัลอินซาน โองการที่ 11
[2] อัลกุรอานบทอัลบะกอเราะฮ์ โองการที่ 260
[3] กามิลุซซิยารอต หน้าที่ 40
ขอบคุณเว็บไซต์ซอฮิบซะมาน
source : alhassanain