หนึ่งในความต้องการขั้นพื้นฐานของมนุษย์ คือการมีชีวิตที่มีความสุข
การใช้ชีวิตที่มีความสุข เป็นหนึ่งในความต้องการขั้นพื้นฐานของมนุษย์ เป็นเพราะมนุษย์ที่มีความสมดุลจะสร้างตนเองและสังคมของตนจากสิ่งนั้น ด้วยเหตุที่ว่าทุกคนก็ต่างตามหาความสุข แน่นอนถ้าเรามองไปรอบๆ ตัวเราก็จะเห็นฉากชีวิตต่างๆ อย่างมากมายทั้งฉากความสุขและความทุกข์ และแต่ละฉากทั้งสุขและทุกข์ก็มีความหมายที่จำเป็นในตัวของมันเองกับการใช้ ชีวิตของมนุษย์ ความสุขในฤดูใบไม้ผลิที่น่าตื่นตาตื่นใจ พืชพันธ์และดอกไม้หลากสี ธรรมชาติหรือท้องทะเลที่สวยงามหรือจากสิ่งอื่นๆ ในทางกลับกันความทุกข์เช่นความเจ็บไข้ได้ป่วยและความตาย ความอัตคัดหรือเหตุการณ์ที่ขื่นขมต่างๆนาๆ การดำรงชีวิต ของมนุษย์อยู่ระหว่างสองด้านของความทุกข์และความสุขสลับกันไป
บางเวลามนุษย์ก็จะอยู่ อย่างมีความสุขแต่บางเวลามนุษย์ก็จะหลีกเลี่ยงจากความทุกข์ไม่ได้เช่น เดียวกันและโดยธรรมชาติของมนุษย์ความทุกข์จะเป็นสิ่งที่เข้าใจยากและไม่มี ใครต้องการซึ่งแตกต่างจากความสุขโดยสิ้นเชิง ความสุขเป็นสิ่งที่มนุษย์ต้องการและถวิลหา
ท่านอาจารย์ ชะฮีด มุเฏาะฮารี ให้คำจำกัดความเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า ความสุขคือความรู้สึกพึงพอใจอย่างหนึ่งเมื่อมนุษย์ได้รับรู้ว่าสิ่งที่เขา ต้องการเกิดขึ้นแล้วและเป็นความจริง หรือจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนและความทุกข์ก็คือความเจ็บปวดอย่างหนึ่งที่มนุษย์ จะได้รับเมื่อพบว่าสิ่งที่เขาคาดหวังมันจะไม่เกิดขึ้น
ในโลกแห่งความวุ่นวายและ ท่ามกลางความน่าวิตกกังวล ความสงบและความคิดที่แสนจะเรียบง่ายคือของขวัญชิ้นพิเศษที่ทุกคนหมายปองจะมี กันถ้วนหน้า ในพื้นฐานของความเป็นจริงแล้ว หนึ่งในความต้องการขั้นพื้นฐานของมนุษย์ก็คือการมีชีวิตที่สุขสบาย หรือใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เพราะมนุษย์จะสามารถสร้างความสมดุลของชีวิตตังเองและสังคมของตัวเองให้ ปลอดภัย และมีพลวัตอย่างยิ่งในการขับเคลื่อนสังคม โดยธรรมชาติแล้วมนุษย์จะทำทุกวิถีทางเพื่อหลีกเลี่ยงจากความทุกข์และจะไขว่ คว้าหาความสุข ความสุขไม่ใช่เพียงแค่มีผลกระทบโดยตรงต่อสภาพสมดุลทางจิตใจของมนุษย์เพียง อย่างเดียวหากมันยังส่งผลกระทบต่อสภาพร่างกายมนุษย์อีกด้วยเช่นเดียวกัน ซึ่งเรามาดูภาพรวมๆที่สะท้อนจากสังคมให้เราเห็นได้ชัดว่าจากสภาพจิตใจที่ เป็นสุขทำให้คนในสังคมมีความร่าเริงแจ่มใส อารมณ์ความรู้สึกสดชื่นแจ่มใสจะทำให้หัวใจทุกดวงใกล้ชิดกัน ปราศจากความหวาดวิตกกังวลหรือความรู้สึกกลัว หวาดระแวงและคิดร้ายซึ่งกันและกัน อริสโตเติลได้กล่าวไว้ว่า ความสุขเป็นสิ่งที่ดีที่สุดและเป็นสิ่งที่มีความสำคัญยิ่งเพราะเราจะได้รับ สิ่งอื่นๆผ่านมัน
ศาสนาอิสลามอันศักดิ สิทธิ์ก็เช่นเดียวกันที่เป็นผู้ผลิตและรังสรรค์ทั้งความผาสุกในโลกนี้และโลก หน้าให้กับมนุษยชาติ ซึ่งความสุขที่แท้จริงจะต้องอยู่ภายใต้การอนุมัติจากศาสนบัญญัติและการ ปฏิบัติตามจะทำให้เราห่างไกลจากความอับเฉาในชีวิต ทั้งนี้และทั้งนั้นเราจะต้องยอมรับ ประโยคนี้ด้วยที่ว่าในการใช้ชีวิตของมนุษย์ทุกคนไม่ว่าจะเป็นช่วงชีวิตที่มี ความสุขหรือความทุกข์ท้ายสุดแล้วทั้งสองจะเป็นประสบการณ์ชีวิตและคุณค่าของคำว่าประสบการณ์จะสามารถสร้างความสุขให้กับเราทุกคน และที่จะลืมไปไม่ได้เลยคือความทุกข์ที่มีในชีวิตของมนุษย์เป็นรากฐานอัน สำคัญในการปรับสมดุลให้กับชีวิตของมนุษย์นั่นเอง
ขอขอบคุณเว็บไซต์อะฮ์ลุลบัยต์ออนไลน์
