ข้อบัญญัติในการเป็นอิมามของอิมามญะวาด
ผู้ที่ได้ศึกษาตำราเกี่ยวกับอัตชีวประวัติ ไม่มีโอกาสได้พบว่าจะมีบุคคลใดที่ได้รับเกียรติอย่างเป็นเอกฉันท์จากบรรดานักปราชญ์มุสลิม เหมือนอย่างความเป็นเอกฉันท์ในการให้เกียรติที่มีแด่บรรดาอิมามแห่งอะฮฺลุลบัยตฺ(อฺ) กล่าวคือ ถึงแม้เขาเหล่านั้นจะมีความขัดแย้งกันในหลายๆ เรื่องแต่ก็จะไม่มีความขัดแย้งกันในเรื่องของวิชาการอันสูงส่งของบรรดาอิมามแห่งอะฮฺลุลบัยตฺ(อฺ)ในเรื่องความสำรวมตน เกียรติยศ ความประเสริฐความดีเด่น ความมีเกียรติศักดิ์อันสูงส่ง และฐานะอันประเสริฐสุดของบรรดาอิสลามเหล่านั้นซึ่งในเรื่องนี้ หนังสือของบรรดานักปราชญ์ต่างๆ ที่มิใช่ชีอะฮฺต่างได้พากันกล่าวถึงเรื่องราวของความดีเด่น และเกียรติยศของพวกเขาไว้มากมาย จนกล่าวได้ว่าหนังสือของบรรดานักปราชญ์อะฮฺลุซซุนนะฮฺได้กล่าวถึงความดีเด่นของบรรดาอิมามไว้มากกว่าหนังสือของพวกชีอะฮฺเองเสียอีก แม้กระทั่งในขณะที่ข้าพเจ้าได้เขียนถึงเรื่องราวของท่านอิมามมะฮฺดี(อฺ)อยู่นั้นปรากฎว่ามีหนังสือของนักปราชญ์อะฮฺลุซซุนนะฮฺอันเป็นแหล่งอ้างอิงถึง 400เล่ม ที่กล่าวถึงเรื่องราวของท่านอิมามมะฮฺดี(อฺ)กล่าวคือบางเล่มมีกล่าวถึงเรื่องนี้โดยเฉพาะ แต่บาง
เล่มได้มีการเปิดเผยและกล่าวถึงประวัติของท่านอิมามมะฮฺดี(อฺ)ไว้ ดังนั้น บุคคลเหล่านี้จึงคู่ควรกับตำแหน่งคอลีฟะฮฺมากกว่าบุคคลอื่น โดยเหตุผลที่บรรดานักปราชญ์ทั้งหลายได้ให้เกียรติไว้อย่างเป็นเอกฉันท์ พวกเขาคู่ควรในตำแหน่งคอลีฟะฮฺมากกว่าคนอื่นโดยเหตุผลของวิชาความรู้ ความเข้าใจศาสนา ความพร้อม ความเที่ยงธรรม และจริยธรรมที่ได้รับการยกย่องมากกว่า พวกเขาคู่ควรกับตำแหน่งค่อลีฟะฮฺมากกว่าคนอื่น เพราะเหตุผลที่มี
ข้อบัญญัติมาจากท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮฺ
พวกเขาคู่ควรกับตำแหน่งค่อลีฟะฮฺมากกว่าคนอื่น เพราะความใกล้ชิดกับท่านศาสดา(ศ)
เป็นผู้ให้กำเนิดพวกเขา
พวกเขาคู่ควรกับการเป็นค่อลีฟะฮฺมากกว่าคนอื่น เพราะเหตุว่าบรรดาอิมามทั้งหลายได้วาง
บัญญัติแต่งตั้งไว้ซึ่งกันและกัน
ลำดับต่อไปนี้เราจะกล่าวถึงข้อบัญญัติบางประการเกี่ยวกับท่านอิมามญะวาด(อฺ)ที่ได้ตราไว้โดย
ท่านอิมามริฏอ(อฺ)ผู้เป็นบิดา
จากบัญญัติข้อที่ 1
ท่านอิมามริฏอ(อฺ)ได้กล่าวว่า
“อะบูญะอฺฟัร(หมายถึงท่านอิมามญะวาด)นั้น เป็นทายาทของฉันและเป็นตัวแทนของฉัน
ในครอบครัวของฉัน” อุยูนอัคบาริ้ลริฏอ เล่ม 2 หน้า 240
จากบัญญัติข้อที่ 2
ท่านเชคมุฮัมมัด บินอิบรอฮีม อัล-ญุวัยนี อัช-ชาฟีอี ได้กล่าวไว้ในหนังสือของท่าน(ฟะรออิ
ตุซซิมฏัยนฺ) จากรายงานของท่านดุอฺบัล อัลค่อซาอี จากท่านอิมามอฺะลี อัล-ริฏอ บินมูซา อัล-กาซิม
ได้กล่าวไว้ว่า
“แท้จริงอิมามที่สืบต่อจากฉันนั้น ได้แก่ อัล-ญะวาด อัต-ตะกี บุตรของฉัน” ยะนาบีอุ้ลมะวัดดะฮฺ หน้า 565
จากบัญญัติข้อที่ 3
ท่านมุอัมมัร บินคิลาด ได้กล่าวว่า ข้าพเจ้าได้ยินท่านอิมามริฏอ(อฺ)กล่าวถึงสิ่งหนึ่งมี
ใจความว่า
“พวกท่านทั้งหลายจำเป็นจะต้องรับรู้ถึงสิ่งนี้ นี่คือ อะบูญะอฺฟัรซึ่งฉันจะแต่งตัวให้เขาอยู่
ในตำแหน่งของฉัน”
และท่าน(อฺ)ได้กล่าวไว้อีกว่า
“พวกเราบรรดาอะฮฺลุลบัยตฺนั้นถือว่าผู้เยาว์ในหมู่พวกเรา ย่อมสืบมรดกต่อจากผู้ใหญ่ใน
หมู่พวกเรา โดยเป็นไปตามลำดับ” อัล-ฟุศูลุ้ลมุฮิมมะฮฺ หน้า 251
จากบัญญัติข้อที่ 4
ท่านศ็อฟวาน บินยะฮฺยาได้กล่าวว่า : ข้าพเจ้าได้กล่าวกับท่านอิมามริฏอ(อฺ)ว่า
“แน่นอนที่สุด เราได้ถามท่านมาก่อนหน้าที่อัลลอฮฺ(ซ.บ.)ได้ทรงประทานอะบูญะอฺฟัรมา
ซึ่งท่านได้กล่าวว่า อัลลอฮฺ(ซ.บ.)ได้ทรงประทานบุตรชายให้แก่ฉัน บัดนี้พระองค์ก็ได้ทรงประทาน
ให้แก่ท่านแล้ว พวกเรารู้สึกชื่นชมยินดีกับเขาเป็นอย่างยิ่ง ถ้าหากวันที่เราไม่พึงประสงค์ นั่นคือวัน
เสียของชีวิตของท่านมาถึง แล้วใครเล่าจะได้อยู่ในตำแหน่งนั้น ?”
ท่านอิมามริฏอ(อฺ)ได้ชี้มือไปยังอะบูญะอฺฟัรซึ่งกำลังยืนอยู่ใกล้ ๆ
ข้าพเจ้าได้กล่าวกับท่านว่า
“ได้โปรดเถิดท่าน นี่เขาเป็นเพียงเด็กอายุแค่ 3 ขวบ เท่านั้น”
ท่านอิมามริฏอ(อฺ)กล่าวว่า
“ข้อนี้ไม่มีอะไรเสียหายหรอก เพราะท่านนบีอีซาทำหน้าที่ในฐานะอัล-ฮุจญะฮฺ(ยืนยัน
ความบริสุทธิ์ของท่านหญิงมัรยัม(อฺ)) ตั้งแต่ยังเป็นเด็กที่อายุน้อยกว่า 3 ขวบเสียอีก” อัล-อริชาด หน้า 340
จากบัญญัติข้อที่ 5
รายงานจากท่านมุฮัมมัด บินยะอฺกูบ จากท่านฮะซัน บินมุฮัมมัด รายงานจากท่านค็อยรอนี
จากบิดาของท่านได้กล่าวว่า
ครั้งหนึ่งที่เมืองคุรอซาน ข้าพเจ้าได้ยืนอยู่ใกล้กับท่านอะบุลฮะซัน(อิมามริฏอ(อฺ)) ได้มีชาย
คนหนึ่งถามว่า
“โอ้ท่านผู้เป็นประมุขของข้าพเจ้า ถ้าหากวันนั้นมาถึง ตำแหน่งของท่านจะให้แก่ผู้ใด”
ท่าน(อฺ)กล่าวว่า
“อะบูญะอฺฟัร บุตรของฉัน”
ปรากฎว่า ชายที่ถามแสดงความดูถูกในเรื่องอายของท่านอะบูญะอฺฟัร
ท่านอะบุลฮะซัน อัล-ริฏอ(อฺ)ได้กล่าวว่า
“แท้จริงอัลลอฮ์(ซ.บ.)ได้ทรงแต่งตั้งท่านนบีอีซา บุตรของท่านหญิงมัรยัมให้เป็นศาสนทูต
เป็นนบี เป็นเจ้าของบทบัญญัติตั้งแต่อายุยังน้อยกว่าอะบูญะอฺฟัร” อัล-อิรชาด หน้า 342
ที่มาจากหนังสืออัตชีวประวัติอิมามญะวาด เขียนโดยเชค อะลีดุค็อยยิล