รัฐบาลของท่านอิมามมะฮ์ดี
ยุคแห่งสันติภาพและความสงบสุข
รัฐบาลของท่านอิมามมะฮ์ดี (อ.ญ.) คือรัฐบาลแห่งความสงบสุขและวัฒนธรรมอิสลามที่แท้จริง การรับรู้ข้อเท็จจริงต่างๆ ที่มีระบุอยู่ในริวายะฮ์ (คำรายงาน) ต่างๆ ซึ่งจะชี้ให้เห็นบางส่วน ณ ที่นี้
ท่านอิมามซอดิก (อ.) กล่าวว่า
إذا قام القائم، حكم بالعدل وارتفع في أيامه الجور وأمنت به السبل وأخرجت الأرض بركاتها
“เมื่อกออิม (มะฮ์ดี) ยืนหยัดขึ้น เขาจะปกครองด้วยความยุติธรรม และความอยุติธรรมจะถูกขจัดไปในยุคสมัย (แห่งการปกครอง) ของเขา และเส้นทางสัญจรทั้งหลายจะมีความปลอดภัย และแผ่นดินจะนำความจำเริญทั้งหลายของมันออกมา...” (1)
ท่านอิมามบากิร (อ.) กล่าวว่า
تخرج العجوز الضعيفة من المشرق تريد المغرب لا ينهاها أحد
“...หญิงชราผู้อ่อนแอจะออกเดินทางจากทิศตะวันออก เพื่อที่จะไปยังทิศตะวันตก จะไม่มีใครกีดขวาง (และทำอันตราย) นาง” (2)
และเกี่ยวกับการแพร่กระจายของวัฒนธรรมและความรู้นั้น มีรายงานจากท่านอิมามบากิร (อ.) โดยท่านได้กล่าวว่า
وتؤتون الحكمة في زمانه حتى أن المرأة لتقضي في بيتها بكتاب الله تعالى وسنّة رسول الله صلى الله عليه وآله
“และพวกท่านจะได้รับความรู้ในสมัย (การปกครอง) ของเขา จนถึงขั้นที่ว่า แม้แต่สตรีก็จะทำการตัดสินภายในบ้านของนาง โดยใช้คัมภีร์ของอัลลอฮ์ผู้ทรงสูงส่ง และซุนนะฮ์ (แบบฉบับ) ของท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ)” (3)
ท่านอายะตุลลอฮ์คอเมเนอี กล่าวว่า “แท้จริงความชอบธรรมของรัฐบาลแห่งพระผู้เป็นเจ้าและการปกครองดังกล่าวของบุรุษแห่งพระเจ้าในหน้าแผ่นดินนั้น จะเปิดโอกาสให้ทุกคนสามารถเก็บเกี่ยวโชคผลและส่วนแบ่งของเขาจากความรู้ในข้อเท็จจริงต่างๆ และการปฏิบัติตามมัน...
โอ้ เยาวชนที่รัก! พวกเธอยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นของชีวิตของพวกเธอ และอยู่ในช่วงเริ่มแรกของวัยแห่งความอุตสาห์พยายามและการบากบั่นของพวกเธอ ดังนั้นพวกเธอจะต้องมุ่งมั่นเพื่อเตรียมพร้อมแผ่นดินสำหรับยุคสมัยดังกล่าว ยุคสมัยซึ่งจะว่างเปล่าจากความอธรรมและความชั่วร้ายในทุกรูปแบบ ยุคสมัยซึ่งสติปัญญาและความคิดของมนุษย์จะรับรู้ จะเข้าใจและค้นคิดสร้างสรรค์นวัตกรรมถึงขั้นสูงสุด ยุคสมัยซึ่งหมู่ชนทั้งหลายจะยุติจากความขัดแย้งและการเข่นฆ่าประหัตประหารกันในระหว่างพวกเขา และสงครามต่างๆ ที่วันนี้กำลังเกิดขึ้นทั้งในระดับภูมิภาคและในระดับโลกก็จะหมดไป แท้จริงมันคือยุคแห่งสันติภาพและความสงบสุข ยุคแห่งความปลอดภัยและความมั่นคงในทุกส่วนของโลก”
แหล่งที่มา :
(1) อัลอิรชาด, เชคมุฟีด, เล่มที่ 2, หน้าที่ 384
(2) ตัฟซีร อัลอัยยาชี, เล่มที่ 2, หน้าที่ 61
(3) บิฮารุลอันวาร, เล่มที่ 52, หน้าที่ 239, ฮะดีษที่ 106
ขอบคุณเว็บไซต์ซอฮิบซะมาน
