อรรถาธิบายดุอา ประจำวันที่ 2 เดือนรอมฎอน
اللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَی مَرْضَاتِك وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِك وَ نَقِمَاتِك
وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَةِ آیَاتِك بِرَحْمَتِك یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین
ความว่า
โอ้ อัลลอฮฺ โปรดทำให้ข้าฯ ใกล้ชิดกับความปราโมทย์ของพระองค์ โปรดให้ข้าฯพ้นจากความกริ้วโกรธของพระองค์ โปรดให้ข้าสัมฤทธิ์ผลในการอ่านอัลกุรอาน ด้วยความเมตตาของพระองค์ โอ้พระผู้ทรงเป็นเลิศในหมู่ผู้เมตตาทั้งหลาย
เราจะรู้ได้อย่างไรว่าพระองค์ทรงพึ่งพอพระทัยเรา ?
บทดุอาอ์ในวันนี้ เราได้วิงวอนขอจากพระองค์ว่า โอ้ อัลลอฮฺ โปรดทำให้ข้าฯ ใกล้ชิดกับความปราโมทย์ของพระองค์
ในริวายะฮ์รายงานว่า หากเราต้องการรู้ว่าพระองค์ทรงพึงพอพระทัยเรามากน้อยแค่ไหน จงดูว่าเรามีความพอใจต่อพระองค์หรือไม่ ?
บางคนไม่พอใจและน้อยใจต่อพระองค์และทำการตัดพ้อกับพระองค์ว่า โอ้ อัลลอฮฺ เหตุใดคนอื่นๆมีทุกอย่าง แต่เราไม่มี ?
“บรรทัดฐานแห่งความปราโมทย์ของพระองค์”
หนึ่งในเอาลียาอ์ของพระองค์ ได้ล้มป่วยนานเป็นเวลา 30 ปี ได้ถูกถามว่า :
ท่านไม่มีความต้องการที่จะหายจากการป่วยไข้ดอกหรือ ? และท่านไม่มีความทุกข์โศกและทุกข์ร้อนกับโรคร้ายที่กำลังประสบอยู่ดอกหรือ ?
เขาได้ตอบว่า ไม่.. ฉันไม่เคยรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ทุกข์โศกแต่อย่างใด
ดังนั้นหากต้องการรู้ว่าพระองค์ทรงพึงพอพระทัยเราหรือไม่ ? ก็จงหันไปดูหัวใจของเราเอง ดูว่าในชีวิตของเรามีความพอใจต่อการกำหนดชะตากรรมของพระองค์หรือไม่ ? หากเรามีความพอใจ ก็ย่อมรู้ว่าพระองค์ก็ทรงพึงพอพระทัยเรา และหากเศษเสี้ยวหนึ่งของหัวใจเราไม่พอใจต่อพระองค์ ก็จงรู้ว่าพระองค์ก็ไม่ทรงปราโมทย์และพึงพอพระทัยเราเช่นกัน
“บุคคลสามประเภทที่พระองค์ทรงแปลกใจ”
ริวายะฮ์รายงานว่า พระองค์อัลลอฮ์ทรงมีความแปลกใจกับมนุษย์สามประเภทดังนี้
1 มนุษย์ที่ทำการนมาซและรู้ว่ากำลังยืนอยู่ ณ. เบื้องหน้าพระองค์ แต่เขาก็ยังไม่มีสมาธิในการนมาซ จิตใจของเขาจะล่องลอย
ปราชญ์ท่านหนึ่งกล่าวว่า เราควรที่จะขออภัยโทษในการนมาซของเราที่ไร้สมาธิ
บรรดาผู้ผิดบาปจะขอภัยโทษที่สิ่งที่ได้ทำบาป ส่วนบรรดานักรหัสยะจะทำการขออภัยโทษต่อการทำอิบาดะฮ์ที่บกพร่องและไม่สมบูรณ์แบบ
2 บุคคลที่ได้รับปัจจัยยังชีพจากพระองค์ตลอดอายุขัยของเขา แต่เขากลับวิตกกังวลในปัจจัยยังชีพของวันพรุ่งนี้
3 บุคคลที่หัวเราะเฮฮา ในขณะที่ตัวเองไม่รู้ว่าพระองค์ทรงพึงพอพระทัยต่อเขาหรือไม่
ประโยคถัดมา
وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِك وَ نَقِمَاتِك
ความว่า
โปรดให้ข้าฯพ้นจากความกริ้วโกรธของพระองค์ และโปรดอย่าให้ข้ากระทำในสิ่งที่พระองค์ทรงไม่พึงพอพระทัยต่อข้าในเดือนรอมฎอนนี้
ประโยคถัดมา
«وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَةِ آیَاتِك بِرَحْمَتِك یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین»
ความว่า
โปรดให้ข้าสัมฤทธิ์ผลในการอ่านอัลกุรอาน ด้วยความเมตตาของพระองค์ โอ้พระผู้ทรงเป็นเลิศในหมู่ผู้เมตตาทั้งหลาย
ในอดีตเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่จะมีการคอตันอัลกุรอานในเดือนรอมฎอน ดังนั้นหากผู้ใดก็ตามที่ไม่สามารถคอตันอัลกุรอานหนึ่งครั้งในเดือนรอมฎอน ถือว่าเป็นสิ่งที่ขาดทุนยิ่งสำหรับเขา
หากผู้ใดก็ตามที่ต้องการขจัดสนิมที่เกาะติดอยู่บนหัวใจของเขาแล้ว เขาต้องอ่านอัลกุรอานอยู่เสมอโดยเฉพาะในเวลาซะฮัร
วิธีการขัดสนิมออกจากหัวใจ
หัวใจของเขาขึ้นสนิมด้วยการทำบาป ดังนั้นเพื่อกำจัดสนิมแห่งความผิดบาปเหล่านี้ จำต้องปฏิบัติตามขั้นตอนดังนี้
ประการที่หนึ่งคือ อ่านอัลกุรอานในยามซะฮัร
ประการที่สอง กล่าวอิสติฆฟาร์
ประการที่สามคือการลูบศีรษะเด็กกำพร้าและให้การช่วยเหลือพวกเขา
ดังนั้นในดุอาประจำวันที่สองเดือนรอมฎอน เราจึงวิงวอนขอจากพระองค์ว่า โอ้ อัลลอฮ์ โปรดให้ข้าสัมฤทธิ์ผลในการอ่านอัลกุรอานด้วยเถิด ( ด้วยความเมตตาของพระองค์) โอ้พระผู้ทรงเป็นเลิศในหมู่ผู้เมตตาทั้งหลาย
บทความโดย เชคอิบรอฮีม อาแว
