“Xəlqi-aləm səbəbi Zəhrada (s.ə) imiş” şeri

Üzünün nurunu gördükdə Mələklər çəkinər,

Xilqəti həşti-behişt hikməti Zəhrada imiş.

"Xəlqi-aləm səbəbi Zəhrada (s.ə) imiş" şeri

Xəlqi-aləm səbəbi Həzrəti Zəhrada imiş

İki dünya evinin zinəti Zəhrada imiş.

Çarə yox ümmətə gəlməzsə Qiyamət Xanımı,

Demə Məhşər gününün hörməti Zəhrada imiş.

Ey əmioğlum! Öz əlinlə mənə ver qüsl dedin,

Aləmin dərdi, qəmi, möhnəti Zəhrada imiş.

Etdi öz canını bir gün şahi-mərdanə fəda,

Neçə mərdanələrin qeyrəti Zəhrada imiş.

Tanrının şiirinə tapşırdı Hüseynlə, Həsəni,

Analar mərhəməti, şəfqəti Zəhrada imiş.

İncə qəlbi ata hicranına tab eyləmədi,

Saleh övladların xiffəti Zəhrada imiş.

Ona gəl-gəl dedi Peyğəmbərmiz vəxti yetib,

Ali dərgahda belə həsrəti Zəhrada imiş.

Üzünün nurunu gördükdə Mələklər çəkinər,

Xilqəti həşti-behişt hikməti Zəhrada imiş.

Ey könül tutisi, hər şəkkərə meyl eyləmə ki,

Mərifət məclisinin şərbəti Zəhrada imiş.

Diqqət: Xəbərdən istifadə etdikdə mənbəyə istinad lazımdır