الهی ، حمد و مدح ، شکر و سپاس ترا باشد ، کو عقلی که حق سپاسترا بشناسد ، کو زبانی که از عهده شکرت بدرآید ، این کاریست که عهده کسی نیاید .
الهی ، خواهنده از پیشگاهت به نومیدی نرود ، سائل از درخانه کرمت دست خالی باز نگردد.
الهی ، کاهل از حیات خود طرفی نبندد ، عبد را غیر محبت تو نسزد .
الهی ، به بندگان پیام دادی هر که قدمی بسویم آید ، رحمتم ده قدم بسویش آید ، مرا آن یک قدم هم نشاید ، ترا نسبت به این افتاده آن یک قدم باید
الهی ، تمام موجودات هستی به تو نیاز مندند ، ملک و ملکوت بدرگاهت فقیر محضند .
