محمّد بن ابى سعيد بن عقيل‏

محمد بن ابى سعيد در كربلا هفت سال داشت. پدرش، ملقب به احول، يكى از شهيدان كربلا است و مادرش ام ولد (كنيز) بود.
   
پس از شهادت امام حسين عليه السلام محمد در حالى كه از ترس به اين سو و آن سو مى‏نگريست تير خيمه [يا چوبى‏] را به دست گرفت و در پيش چشم مادرش به سوى دشمن شتافت، هانى بن ثبيت حضرمى با اسب به سوى وى تاخت و چون به وى رسيد، با شمشير او را به شهادت رساند.
    
برخى ديگر گفته‏اند: وى با تير ابن زهير أزدى و لقيط بن يسار [يا اياس يا ناشر ] جهنى كه به پهلويش اصابت كرد به شهادت رسيد.
   
رسولى محلاتى مى‏نويسد: وى در پيش روى امام به درجه رفيع شهادت نايل گرديد.
  
در زيارت ناحيه از وى چنين ياد شده است:
  
السَّلامُ عَلى مُحَمَّد بن ابى سَعيد بن عَقيل وَلَعَنَ‏اللّه قاتِلَهُ لُقَيطِ بن ناشِر الجُهَنى