مناجات خمس وعشر

خدايا چه لذّت بخش است در دلها خاطرات الهام گرفته از يادت،و چقدر شيرين است پويش به سوى تو با مركب انديشه ها در راهههاى غيب،و طعم عشقت چه خوش،و شربت مقام قربت چقدر گوارا است،پس ما را از راندن و دور كردنت پناه ده،و از خاص ترين عارفانت و شايسته ترين بندگانت و راستگوترين فرمانبرانت و خالص ترين پرستندگانت قرار داده،اى بزرگ،اى باشكوه،اى گرامى،اى بخشنده،به مهربانى ات اى مهربان ترين مهربانان.