نور چشم

سيد نعمت الله جزائرى صاحب كتاب انوار نعمانيه ، چون در اوايل تحصيل قادر بر تهيه چراغ براى مطالعه نبود، از نور مهتاب استفاده مى كرد و در اثر كثرت مطالعه و نوشتن چشمش ضعيف و كم نور شد، از اين رو، تربت سيدالشهداء (ع) و ساير ائمه - عليها السلام - را بر چشم خود مى كشيد، و از بركت آن تربت ها روشنى ديده اش افزون مى گشت . محقق قمى اضافه مى كند: به اين كه اين موضوع ابدا جاى شگفتى نيست ؛زيرا كمال الدين دميرى در حيوه الحيوان و زمخشرى و ديگران نقل كرده اند، كه افعى وقتى كور مى شود، چشمانش را به گياه مخصوصى مى مالد و در اثر آن دوباره بينا مى شود.
پس در صورتى كه خداوند قادر و توانا در آن گياه اين خاصيت را قرار داده است . چه جاى شگفتى است كه در تربت فرزند پيغمبر(ص) چنين اثرى وجود داشته باشد. ايشان مى افزايد، اين بنده حقير نيز هرگاه به سبب زياد نوشتن چشمم ضعف پيدا مى كند، تبرك مى جويم به تراب مراقد ائمه عليهم السلام و گاه گاهى به مس كتاب احاديث و اخبار، و بحمدالله چشمم در نهايت روشنى است و اميدوارم كه انشاء الله در دنيا و آخرت چشمم به بركات ايشان روشن باشد.