عقبة بن سمعان مي گوید:وقتي كاروان امام حسین(ع) از منطقه بني مقاتل به طرف كربلا رهسپار بود،من پشت سرامام بودم. امام در پشت اسب خود چرتي زد وبیدار شد وفرمود:انّالِلّه وانّا الیه راجعون والحمد لِلّه رب العالمین .ودوسه باراین جمله را فرمود.علي اكبر عرضكرد:چه شد كه كلمة استرجاع را بر زبان جاري فرمودید؟امام فرمود:فرزندم ! بربالاي اسب ،خوابم برد.دیدم كه سواري ظاهر شد وگفت :این گروهي كه مي روند،مرگ بسوي آنان مي آید!فهمیدم كه آن شخص روح ماست كه خبر از شهادت ماداد.
نویسنده : محمد تقي صرفي
