اميرالمؤمنين(عليه السلام) هنگام وقوع حادثه ى جنگ جمل و شكايت بسيار سخت از طلحه و زبير ـ كه در مورد آن حضرت پيمان شكنى كردند ـ در نامه اى به شيعيانشان نوشتند : سه خصلت است كه در قرآن آمده و بازگشت آثار شومش به خود مردم است : تجاوز ، حيله ، شكستن پيمان . خدا فرموده : ( . . . يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَى أَنفُسِكُم . . . ) .اى مردم ! تجاوزتان فقط به زيان خود شماست .( . . . فَمَن نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ عَلَى نَفْسِهِ . . . ) .و كسى كه پيمان بشكند فقط به زيان خود مى شكند .( . . . وَلاَ يَحِيقُ الْمَكْرُ السَّيِّئُ إِلاَّ بِأَهْلِهِ . . . ).و مكر زشت و حيله ى بد جز اهلش را محاصره نمى كند .سپس نوشته ى خود را به اين جمله خاتمه دادند كه : طلحه و زبير بر ما ستم و تجاوز كردند ، و بيعت مرا شكستند و با من مكر و حيله نمودند .
بر گرفته از کتاب زیباییهای اخلاق استاد حسین انصاریان
