تويى كه انوار را در قلوب دوستانت تاباندى،تا تو را شناختند و يگانه ات دانستند،و تويى كه بيگانگان را از قلوب عاشقانت راندى تا غير تو را دوست نداشتند،و به غير تو پناه نبردند،تو مونس آنانى آنجا كه عوالم آنان را به وحشت اندازد،تويى كه آنان را هدايت نمودى،هرجا كه نشانه هايى براى آنان آشكار شد،كسى كه تو را گم كرده چه يافته؟ و چه گم كرده، كسى كه تو را يافته.
منبع : پایگاه عرفان
