خدايا!به تو پناه مى آورم از خشمت و از فرود آمدن غضبت.خدايا!اگر شايسته رحمت نيستم،تو سزاوارى كه بر من با فراوانى فضلت بخشش نمايى،خدايا!گويى من با همه هستى ام در برابرت ايستاده ام،درحالى كه حسن اعتمادم بر تو،بر وجودم سايه افكنده است،و آنچه را تو شايسته آنى بر من جارى كرده اى و مرا با عفوت پوشانده اى،
منبع : پایگاه عرفان
