خدايا تو را مى خوانم براى اندوهى كه كسى جز تو آن را نگشايد،و براى رحمتى كه جز به عنايت تو حاصل نگردد،و دفع بلايى كه كسى جز تو برطف ننمايد،و براى رغبتى كه جز به لطف تو نمى توان به آن رسيد،و حاجتى كه كسى جز تو برآورده نكند.خدايا چنان كه همواره از شأنت بوده كه درخواست از حضرتت را به من اجازه داده اى،و به ذكرت بر من رحم فرموده،پس بايد اى آقاى من از شأنت اين باشد كه مرا اجابت نمايى در آنچه تو را خواندم،و فوايد افزون پذير در آنچه كه به اميد بستم،و نجات از آنچه كه از آن به تو پناه آوردم،اگر من شايسته رسيدن به رحمتت نبودم همانا رحمت تو شايسته است كه به من برسد و مرا فرا گيرد،و اگر من سزاوار اجابت دعا نبودم،تو سزاوار فضل بر بندگانى،و زحمت تو هر چيز را فرا گرفته پس بايد رحمتت مرا هم فرا بگيرد،اى خداى من،اى كريم از تو مى خواهم به حق ذات بزرگوارت،بر محمّد و اهل بيتش درود فرستى، و اندوهم را بگشايى،و بلا و غم را برطرف كنى،و به رحمتت به من رحم فرمايى،و از فضلت روزى ام نمايى همانا تو شنواى دعا و نزديك و پاسخ دهنده اى.
منبع : پایگاه عرفان
