خدايا به پيشگاهت وسيله اى جز عواطب مهرت ندارم،و به درگاهت دست آويزى جز آنچه از رحمتت شناخته شده و جز شفاعت پيامبرت پيامبر رحمت رهايى بخش امت از رنج و ناراحتى ندارم،خدايا!اين دو وسيله را براى من سبب رسيدن به آمرزشت قرار ده،و آن دو را رابطه اى براى دست يابى به خشنوديت بگردان،همانا اميدم به حريم كرمت فرود آمده، و مركب طمعم به آستانه جودت بار انداخته است،پس درباره خودت آرزويم را محقّق ساز،و كارم را به خير پايان ده،و مرا از آن برگزيدگانى قرار ده كه در در ميان بهشت قرارشان دادى و خانه كرامتت را در اختيارشان گذاردى و ديده آنان را در روز قيامت با نگاه به سوى جمال خويش روشن نمودى،و جايگاه راستى را در جوارت به آنان واگذار نمودى،اى آن كه باريافتگان بر كريم تر از او بار نيابند،و قصدكنندگان مهربان تر از او را نيابند،اى بهترين كسى كه شخص تنها با او خلوت كند،و اى مهربان ترين كسى كه انسان رانده به جانب او روى آورده،به سوى گستردگى عفوت دست گدايى دراز كردم،و به دامن كرمت چنگ آويختم،مرا سزاوار حرمان مكن و به نااميدى و زيان دچار مساز،اى شنواى دعا،اى مهربان ترين مهربانان.
منبع : پایگاه عرفان
