خدايا دلهاى عاشق شيفته تواند،و خردهاى جداى از هم بر معرفتت گرد آمده اند، بدين خاطر دلها آرام نگيرند جز به ياد تو،و جانها جز به هنگام مشاهده ات راحتى نيابند، تو تنزيه شده اى،در هرجا،و پرستيده گشته اى در هرگاه و در همواره روزگار بوده اى،و به هر زبان خوانده شده اى،و در هر دلى بزرگداشت شده اى از هر لذّتى به جز ذكر تو،و از هر آسايشى جز همدمى با تو،و از هر شادمانى به غير قرب تو،و از هر شغلى جز طاعت تو پوزش مى جويم،
منبع : پایگاه عرفان
