فرازی از مناجات شعبانیه - ترجمه حضرت استاد حسین انصاریان

خدا كارم را چنان كه سزاوار آنى بر عهده گير،خدايا به سوى من با فضلت بازگرد،به سوى گناهكارى كه جهلش سراپايش را پوشانده،خدايا گناهانى را در دنيا بر من پوشاندى،كه بر پوشاندن آن در آخرت محتاج ترم،گناهم را در دنيا براى هيچيك از بندگان شايسته ات آشكار نكردى،پس مرا در قيامت در برابر ديدگان مردم رسوا مكن،خدايا جود تو آرزويم را گسترده ساخت،و عفو تو از عمل من برترى گرفت.بار خدايا،روزى كه در آن ميان بندگانت حكم مى كنى، مرا به ديدارت خوشحال كن.خدايا عذرخواهى من از پيشگاهت عذرخواهى كسى است كه از پذيرفتن عذرش بى نياز نگشته،پس عذرم را بپذير اى كريم ترين كسى كه بدكاران از او پوزش خواستند.