سیدعباس موسوی مطلق صاحب کتاب کرامات العلماء نقل می کند حقیر در بازگشت از عتبات در بین راه میان اتوبوس به دندان درد شدیدی مبتلا شدم دندانم عفونت و ورم کرده بود خیلی هم درد می کرد کسی هم در اتوبوس نبود که طبابت بلد باشد تازه اگر هم کسی بود می بایست عفونت خشک بشود بعد دندان کشیده شود و در این لحظه با خود گفتم که مقداری تربت روی دندان بریزم فکر کردم بی ادبی است اما درد مرا امان نداد کمی تربت بر روی آن گذاشتیم که چند لحظه بعد بخواب رفتم و وقتی از خواب بیدار شدم نه اثری از درد دندان مانده بود و نه از عفونت آن و بحمدالله الان قریب دو سال است اصلا درد نمی کند بلکه اصلا جای اینکه کدام دندان بود هم مرا به اشتباه می اندازد(1).
پی نوشت:
1. کرامات الاولیاء، ص 128.
منبع : آثار و برکات تربت امام حسین(ع)
