فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی - ترجمه حضرت استاد حسین انصاریان

اى كريم،به حق كرمت و«به محمّد و خاندان محمّد»مرا رهايى بخش،و به رحمتت مرا خلاص كن،اى نيكوكار،اى زيباكار، اى نعمت ده،اى فزونى بخش،من آن نيستم كه در رهايى از كيفرت بر اعمالمان تكيه كنم،بلكه به احسانت بر ما اعتماد دارم،چرا كه تو اهل تقوا و مغفرتى،از باب نعمت دهى ابتداى به احسان مى كنى،و از جهت كرم از گناه در مى گذرى،پس نمى دانم از چه سپاس گويم،از زيبايى كه مى گسترانى،يا كار زشتى كه مى پوشانى،يا بزرگ آزمونى كه آزمودى و شايسته نيكى نمودى،يا آن همه مشكلى كه مرا از آن رهانيدى،و سلامت كامل بخشيدى؟!