من پروردگارا كسى هستم كه در خلوت از تو حيا نكردم،و در آشكار از تو ملاحظ ننمودم،منم صاحب مصيبتهاى بزرگ،منم آن كه بر آقايش گستاخى كرد،منم آن كه جبّار آسمان را نافرمانى كرد،منم آن كه بر معاصى بزرگ رشوه دادم،منم آن كه هرگاه به گناهى مژده داده مى شدم شتابان به سويش مى رفتم،منم آن كه مهلتم دادى باز نايستادم،و بر من پرده پوشاندى حيا نكردم،و مرتكب گناهان شدم و از اندازه گذراندم و مرا از چشمت انداختى،اهميت ندادم،پس با بردبارى ات مهلتم دادى،و با پرده پوشى ات مرا پوشاندى تا آنچا كه گويى مرا از ياد برده اى،و از مجازات گناهان بركنارم داشته اى،گويا تو از من حيا كرده اى!
منبع : پایگاه عرفان
