فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی - ترجمه حضرت استاد حسین انصاریان

اى بزرگ اميدم،زمانى كه بيچارگى ام شدّت گيرد محرومم مكن،و به خاطر نادانى ام از درگاهت مران،و به علت كم تابى ام از رحمتت دريغ مفرما،به جهت تهيدستى ام عطايم كن،و به خاطر ناتوانى ام به من رحم كن،آقايم اعتماد و تكيه،اميد و توكلم بر توست،و آويختنم به رحمت توست،و بارم را به آستان تو اندازم،و خواسته ام را به جود و كرم تو جويم،