روزي امام حسين عليه السلام به همراه يکي از فرزندان زبير که به امامت حضرت معتقد بود، به سفر رفتند. در بين راه، زير درخت نخلي که از بي آبي خشک شده بود، به استراحت پرداختند. بعد از دقايقي امام حسين عليه السلام دست به دعا برداشتند و در نتيجه ي معجزه ي آن حضرت، آن درخت خشکيده سبز شد و خرماهاي تازه بر آن ظاهر شد. مردي که حضرت شترش را کرايه کرده بودند، وقتي اين کار را ديد، گفت: به خدا قسم! اين کار سحر و جادو است. امام حسين عليه السلام فرمودند: واي به حال تو! اين سحر و جادو نيست؛ بلکه اثر دعاي پسر رسول خدا صلي الله عليه و آله است که مستجاب مي گردد. آن گاه همگي روي درخت نخل رفتند و از آن خرماي فراوان خوردند. ( مدينةالمعاجز، ج 3، ص 459. )
منبع : کرامات حسينيه و عباسيه ؛ موسي رمضانيپور نوبت چاپ: هفتم تاريخ چاپ: زمستان 1386 چاپ: محمد (ص) ناشر: صالحان صفحه 67
