شعری از امام حسین(ع)

فإنْ تكن الدُنيا تُعَدُّ نفيسةً
فدارُ ثواب الله أعلي وأنبلُ
وَإنْ تكُنِ الاموالُ للتَّرْكِ جَمْعَها
فما بالُ متروكٍ بِهِ المرءُ يبخلُ
وإنْ تكنِ الارزاقُ قِسْماً مُقَسماً
فَقِلَّةُ حِرْصِ المرءِ في الكسبِ أجملُ
وإنْ تكن الابدانُ للموتِ أُنشِأتْ
فقتلُ امرءٍ بالسيفِ في اللهِ أفضلُ
عليكم سلامُ اللهِ يا آلَ أحمدَ
فإني آراني عنكم سوفَ أرحلُ

امام حسین(ع) در مسير حركت به جانب كوفه فرموده است :
زندگي دنيا گرچه نفيس وپربها است .
ولي پاداش خدائي در جهان ديگر بالا تر وپربهاتر است .
واگر جمع آوري مال وثروت سر انجام ترك نمودن آنست ،
پس نبايد مرد براي آن بخل ورزد .
واگر روزيهاي بندگان تقسيم ومقدّر شده است ،
پس كمي حرص مرد در كسب زيباتر .
واگر بدنها براي مرگ آفريده شده است ،
پس كشته شدن مرد در راه خدا چه بهتر .
درود بر شما اي خاندان پيامبر ،
كه من به زودي از ميان شما كوچ خواهم كرد .