استاد انصاریان: گناه قلب سنگین‌تر گناه آدمی است / حضرت حق بخشنده گناهان قلب است

استاد حسین انصاریان، مفسر قرآن کریم شب گذشته در نوزدهمین جلسه از سلسله سخنرانی‌‌های «ویژگی‌های خود شناسان» در حسینیه همدانی‌های تهران با بیان این‌که تعابیر بسیار زیبا و مثبتی در قرآن کریم و روایات ائمه معصومین(ع) درباره قلب وجود دارد، اظهار داشتند: در برخی موارد نیز تعابیر بسیار سنگین و حملات سختی نسبت به قلب صورت یافته است؛ البته این حملات دلیل بر بسته شدن باب رحمت و توبه نیست.

ایشان فرمودند: خدای متعال در ابتدای سوره غافر در توصیف خود از واژه «غافر الذنب» استفاده می کند که به معنای بخشندگی گناهان است؛ از سوی دیگر در آیه‌ای از قرآن کریم واژه «قاثمٌ قلبه» درباره برخی از بندگان خدا آمده که به معنی قلبی است که آلوده به گناه مستمر باشد. بنابراین خدای متعال بخشنده گناهان بوده و از بزرگ‌ترین گناهان می‌توان به گناه قلب اشاره کرد که خدا آن ر ا نیز می‌بخشد.

استاد انصاریان ابراز کردند: خدای متعال نه بخیل بوده، نه عاجر و نه تمام شدنی است؛ بنابراین چنانچه کسی بارهای منفی قلب را متوقف کند، «غافر الذنب» و «قابل التوب» خدای متعال به یقین شامل آن فرد می‌شود.

ایشان خاطرنشان کردند: کسی که به سخن پروردگار متعال گوش دهد و گناهان قلب را قطع کرده و نیز از اشتباهات خود توبه کند، دلیلی وجود ندارد که خدای متعال آن فرد را نبخشد زیرا خدای متعال نه بخیل بوده و نه عاجز است.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) در کتاب کافی افزودند: روزی ابلیس سایر شیاطین را گرد هم آورد تا با هم فکری آنان، عابدی را منحرف کنند؛ تنها راهی که نزد آنان معقول آمد، ‌منحرف کردن وی از راه دین داری بود. یکی از شیاطین نزد عابد آمد و با حالی بسیار شدید و دگرگون شده به عبادت خدای متعال پرداخت؛ تا جایی که آن عابد از چگونگی رسیدن به این مقام سوال کرد. شیطان در پاسخ، انجام یک گناه را سبب توبه و عبادات فراوان ایراد کرد.

ایشان با تأکید بر این‌که هیچ انسانی با گناه به کمال نمی‌رسد، از برخی ضرب المثل‌ها انتقاد شدیدی ایراد کرده و یادآور شدند: ضرب المثل «می بخور، منبر بسوزان، مردم آزاری نکن» تعبیری شیطانی است؛ باید چنین گفت که «می نخور، منبر نسوزان، مردم آزاری نیز نکن».

استاد انصاریان ادامه دادند: بدترین کلاه گذاری به این است که شخصی نفس خود را فریب دهد؛ علم و تقوای ظاهری همگی حجاب بوده و نمی‌گذارد از مقدار آدمیت خود اطلاع یابیم؛ مؤمن با تقوا همواره باید از مرتبطین به دستگاه حق تعالی درباره احوالات خویش سؤال بپرسند.

ایشان در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کردند: حضرت اباعبدالله الحسین(ع) بوی بهشت می‌دهد؛ کسی که به دنبال سرگرم شدن با عطر و بو است، به جای بوی دود و سیگار و هروئین به دنبال استشمام عطر بهشتی ائمه معصومین(ع) باشد.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به ادامه داستان فوق در حدیث امام صادق(ع) تصریح کردند: زمانی که شیطان ارتکاب گناه را عامل عبادات بسیار معرفی کرد، عابد از نوع آن گناه و چگونگی ارتکابش سوال کرد؛ شیطان نیز فرصت را مغتنم شمرده و زنای با یک زن بدکاره را به او پیشنهاد داد. عابد به سوی آدرسی که شیطان داده بود، حرکت و از آن زن تقاضای عمل حرام کرد. اما آن زن بدکاره پس از شنیدن علت چنین درخواستی از سوی عابد، وی را متذکر ساخت و گفت از کجا می‌دانی که در حال گناه نمی‌میری؟ بازگرد که اگر آن فرد را دیگر ندیدی، شیطان بوده است.

ایشان به ادامه داستان اشاره و عنوان کردند: تذکر زن بدکاره به عابد قطعا مدد رسانی خدای متعال است که حتی در بدترین شرایط نیز به واسطه یک اجنبی به فریاد بنده‌اش می‌رسد؛ عمر آن زن بدکاره بعدازظهر همان روز پایان یافت و خدای متعال از پیغمبرش خواست تا به تشییع جنازه او برود زیرا بنده مؤمن مرا نجات داد و تمام گناهانش را بخشیدم. گاهی انسان باید از دست محبت‌ها و آمرزش‌های خدای متعال و توفیقاتی که عطا می‌کند، ناله کند.