تقليد كوركورانه هرگز

دورى از قرآن، و تقليد از فرهنگ ضد انسانى قرن بيستم، عين نادانى است.

تصوير انسان‏هاى به اصطلاح متمدن قرن بيستم، بويژه آنهايى كه در غرب‏ زندگى مى‏كنند، اين است كه:

ابتدا بايد چيزهاى لازم را تحصيل نمايد، بعد به نيازمندى‏هاى فوق‏العاده بپردازد، بعد نوبت لذت‏ها و كامرانى‏ها مى‏رسد، سپس ثروت‏هاى زياد و به دنبال آن، اشخاص را مى‏خواهد كه به او خدمت كنند، چنين انسانى يك ساعت استراحت و آسايش ندارد، و عجيب‏تر از همه اين كه هر چه وسايل آسايش و راحتى آسانتر و فورى‏تر در اختيار قرار گيرد، تمايلات او زيادتر شده و چيزى در اين جهان يافت نمى‏شود، كه بتواند رضايت او را جلب نمايد، به طورى كه پس از مدت‏ها فعاليت و كشمكش، و پس از اين كه ميليون‏ها ثروت را بلعيد و بسيارى از مردمان را ناراحت ساخت، فكرش به جاى بالاتر رفته و براى اين كه خودش صاحب دنيا شود، مى‏خواهد همه را قتل عام كند. اين است يك تابلوى حساس و واقعى از يك انسان حقيقى كه مى‏خواهد جامعه‏اى متمدن را تشكيل بدهد.