انسانيّت فراموش شده‏

در تمدن مادى غرب، انسانيّت به فراموشى سپرده شده است، نظام‏هاى موجود جهان، از سرمايه‏دارى گرفته تا كمونيستى نيز، در اين جرم بزرگ شريكند (زيرا گفتيم اينها همه شاگردان يك مدرسه و برادران هم رأى، از يك پدرند) كه قيمت انسان را شكسته و انسانيّت را بى‏قدر كرده‏اند، در حالى كه ارزش همه چيز، آرى همه چيز، به وضع سرسام‏آورى رو به فزونى مى‏رود، انسان اين گل سر سبد آفرينش، به صورت موجودى بى‏ارزش درآمده است، كه‏ در مقام مقايسه از هر چيز، بى‏قيمت‏تر و سبك وزن‏تر است!!
اين همان عاملى است كه نه تنها رشد و ترقى انسان را متوقف مى‏سازد؛ بلكه او را تهديد به سقوط و نيستى مى‏نمايد، در حالى كه روز به روز بر حجم مصنوعات توليدى جديد، افزوده شده و جهان به سوى اكتشافات جديدى پيش مى‏رود. تنها موجب پديد آمدن اين وضع، آن است كه در اساس تشكيلات تمدن جديد، فطرت انسان و نيازمندى‏هاى واقعى وى مراعات نشده و اين تمدن بدون توجه به اين واقعيت بنا نهاده شده است.
موشك‏هاى قاره‏پيما و قمرهاى مصنوعى، نبايد ما را سرگرم خود كرده و از دره هولناكى كه انسان و انسانيت با آن روبرو است غافل نمايد.
انسان، عزيزترين موجود اين جهان است، اوست كه هسته مركزى اين عالم و حاكم بر آن مى‏باشد و اوست كه شاهكار خلقت و صاحب عقل، كه مهمترين ملاك كرامت و برترى او مى‏باشد، و بايد مقياس ترقى و تنزل او قرار گيرد، و پيشرفتگى يا عقب ماندگى او را نشان دهد، و اين سعادت و خوشبختى اوست كه بايد ميزان سازش يا عدم سازش تمدنى كه در آن زيست مى‏كند با طبيعت او باشد.
جلوه‏هاى كاذب و سراب گونه اين تمدن مادى، نبايد چشم ما را خيره كند و تيره روزى و بدبختى بشريت را در سايه نامبارك آن، از نظر ما دور بدارد.