يك سال حج خيلى شلوغ شده بود، به طورى كه در صحراى عرفات، ابوبصير به وجود مبارك امام صادق عليه السلام عرض كرد: «ما اكثر الحجيج و أعظم الضجيج» يابن رسول الله! چقدر صداى ناله از اين صحرا مى‌آيد؛ يعنى چه جمعيتى به مكه آمده است، اما ديد حضرت هيچ تعجب نكرد.
اين جمله «ما اكثر» در ادبيات عرب دلالت بر تعجب دارد. آن وقت امام جواب دادند:
«و أقلّ الحجيج»
و چقدر حاجى كم است. ابوبصير تعجب كرد كه اين صحرا پر از حاجى است، چرا امام صادق عليه السلام اين را مى‌فرمايند؟
حضرت نگذاشتند كه او خيلى تعجب كند، فرمود: از بين دو انگشت من اين صحرا را نگاه كن، ابوبصير نگاه كرد، ديد عجب حيوان‌هايى در اين صحرا هستند، فقط چند انسان در بين آنها مشغول راز و نياز هستند. بعد حضرت دوباره پرده را انداختند و ابوبصير همگى را به صورت آدم ديد. بعد حضرت فرمود: اى ابوبصير! ديدى چقدر حاجى كم است؟ ظالم، مال مردم خور، گنهكار و مجرم حرفه‌اى، آزار دهنده به مردم، اگر به مكه هم برود، مگر قبول مى‌كنند؟
منبع: حلال و حرام مالى / استاد حسین انصاریان
منبع : پایگاه عرفان
