كلمه برزخ در قرآن، جهانى است بين دنيا و آخرت كه تمام مرد و زن بايد از آن عبور كنند و هيچ چارهاى نيز ندارند. برزخ يعنى حائل و پردهاى بين دنيا و آخرت.
پيغمبر صلى الله عليه و آله از برزخ خوبان خبر مىدهد، مىفرمايد:
برزخ وقبرمردم مؤمن، «و الله ان القبر لروضة من رياض الجنة» «1» باغى از باغهاى بهشت است؛ يعنى همه بهشت نيست، بلكه بخشى از بهشت است.
مرحوم نراقى مىفرمايد: ديدم كه پرده كنار رفت و باغ با عظمتى پديدار شد، صدايى از درون ساختمان آمد كه ملا احمد! داخل شو. من ديگر در ذهنم نبود كه در قبرستان كاشان هستم و گويا دنيا از من گرفته شده بود.
نمونه اين باغ و ساختمان را نديده بودم. به داخل رفتم. درها، ديوارها، طاقها و اساس اين ساختمان را در دنيا نديده بودم. هيچ كجا مانند آن نبود. زيبايى اين باغ و ساختمان كامل بود.
ما را روى تخت و كنار خود نشاند، گفت: آيا عيدى مىخواهى؟ هر چه مىخواهى بخور. اين هم عيدى تو. گفتم: از پيغمبران خدا هستى كه اينجا در كاشان شما را دفن كردهاند؟ گفت: نه، من پيغمبر نبودم. آخر ديدم اين باغ و كاخ به پاداش انبيا مىماند.
منبع : پایگاه عرفان