اما اين پاكى چقدر ارزش دارد كه وجود مبارك حضرت زهرا عليها السلام دعا مىكنند، دعايى كه تا آخر عمرشان ادامه داشت، به پروردگار عرض مىكند:
«واجعل جسدى فى الاجساد المطهرة» خدايا! بعد از مرگم بدن مرا در كنار ابدان مطهّره قرار بده.
ابدان مطهّره، آن ابدانى بودند كه هيچ حرامى را نپذيرفتند و زير بار قبول هيچ حرامى نرفتند و اگر بنا بود با قبول حرام زنده بمانند، مرگ را بر قبول حرام ترجيح مىدادند و شهيد مىشدند.
يعنى به قدرى بصيرت داشتند كه قبول حرام را به زنده بودن برترى نمىداده، شهادت و مرگ را مىپذيرفتند تا حرام را نپذيرند. گذشتهاى زيادى مىكردند و در آن گذشتها، تلخىهاى زيادى تحمل مىكردند تا آلودگى را نپذيرند.
نُه سال در مصر، با انتخاب خود، به بدترين زندان مىرفتند:
«رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ»
كه حرام را براى بدن قبول نكنند و بدن را پاك نگهدارند كه اين بدن شايسته صعود معنوى به جانب مالك، صاحب و خالقش شود و رضاى پروردگار را در پروندهاش داشته باشد و روز قيامت نيز از عنايت ويژه پروردگار محروم نباشد.
منبع : پایگاه عرفان