استاد انصاریان: دو حقیقت گرانبهایی که پیامبر اسلام(ص) انسان را به درک آن دعوت می کند

استاد انصاریان طی سخنانی در سخنرانی اول خود در آستان مقدس امامزاده ابوالحسن(ع) شهر ری در دهه سوم محرم با اشاره به اهمیت معرفت و شناخت در زندگی انسان‌ها اظهار کرد: از جمله مسائلی که همه انسان‌ها به آن نیاز واجب و ضروری دارند معرفت و شناخت است؛ به خصوص شناخت حقایقی همانند معرفت به پروردگار، معرفت به انبیاء، معرفت به ائمه، معرفت به قرآن، معرفت به قیامت، معرفت به خود و معرفت به محلی که در آن به نام دنیا زندگی می‌کنند، است که در سعادت دنیا و آخرت انسان نقش صد درصد دارد.

وی ادامه داد: اگر انسان نسبت به هر کدام از این موارد، جاهل باشد، بخش اعظمی از فیوضات و عناصر تأمین سعادت دنیا و آخرت را  از دست داده است؛ البته اگر مشتاق سعادت دنیا و آخرت باشد. اگر نباشد که از ابتدا با دست خودش، خودش را در جاده دوزخ انداخته و راه را ادامه می‌دهد و نهایتاً به دوزخ می‌رسد.

این مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به روایتی از حضرت علی(ع) عنوان کرد: حضرت امیرالمؤمنین(ع) در نهج‌ البلاغه می‌فرمایند: نهایت کار برای اینگونه مردم، جهنم است، چون آنهایی که تأمین ‌کننده سعادت دنیا و آخرت خودشان هستند در قیامت در یک مسابقه شرکت می‌کنند که کاپ آن مسابقه بهشت است. پایان کار همه انسان‌ها، غیر از این دو محل بهشت و دوزخ جای دیگر نیست و جای سومی در پایان راه وجود ندارد.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم ادامه داد: بیش از هزار آیه درباره قیامت در قرآن وجود دارد و شما غیر از بهشت و جهنم در پایان کار نمی‌بینید که پروردگار جای سومی را معرفی کرده باشد. معمار بهشت طبق آیات قرآن، خود مردم هستند؛ یعنی مردم هستند که با انجام خواسته‌های پروردگار رحیم، مصالح بهشت‌شان را فراهم می‌کنند و به قول قرآن مجید از همین دنیا برای جهان بعد می‌فرستند و بهشت برایشان ساخته می‌شود و آتش‌بیاران برای دوزخ هم خود مردم هستند.

استاد انصاریان تأکید کرد: در همین سوره بقره، عین همین مطلب را ملاحظه می‌کنید که می فرماید «وقودها الناس و الحجارة»، یعنی مردم، آتش‌گیره دوزخ هستند. خود مردم هستند که جهنم را با ربا، دروغ، تهمت، ریختن آبروی مردم، زنا، دزدی و... برای خودشان خلق می‌کنند و روز قیامت همین آتش‌های ذخیره ظهور می‌کند.

این مفسر برجسته قرآن کریم با بیان اینکه خداوند در قرآن مجید، گلایه‌ای را از اهل جهنم از خدا نمی‌بینیم، اظهار کرد: من همه آیاتی که مربوط به جهنم است را دیدم و ترجمه کرده و در بیست و پنج جلد تفسیر کردم ولی ندیدم که دوزخیان از پروردگار عالم گله کنند که چرا ما را به جهنم آوردی؟ خداوند، احدی را به جهنم نمی‌برد و در قرآن هم اعلام کرده «وَ لاٰ يَرْضىٰ لِعِبٰادِهِ اَلْكُفْرَ» ﴿الزمر، 7﴾. یعنی من به جهنمی شدن شما راضی نیستم».

وی ادامه داد: خداوند متعال در قرآن کریم در سوره ابراهیم می‌فرماید: «أَ لَمْ تَرَ إِلَى اَلَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اَللّٰهِ كُفْراً وَ أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دٰارَ اَلْبَوٰار» ﴿إبراهيم‌، 28﴾  یعنی خود مردم هستند که جهنم را انتخاب می‌کنند. خداوند به پیغمبر(ص) می‌فرماید: برایت روشن است که مردمی تمام نعمت‌های خدا را تبدیل به ناسپاسی و نعمت‌ها را تبدیل به گناه و معصیت کردند، و خودشان و وابستگان‌شان را با این کارشان به جهنم کشیدند.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم افزود: این کفری که خداوند در این آیه بیان می‌کند، چون در کنار نعمت آمده، به معنای تبدیل نعمت‌های در اختیار به ناسپاسی، گناه، معصیت و لغزش است. همه جهنمی شدن جهنمی‌ها هم معلول عدم معرفتشان است، یعنی هفتاد هشتاد سال در این دنیا، نه سراغ شناخت خدا، نه شناخت اهداف انبیا، نه شناخت ائمه و نه شناخت قرآن رفتند و حداقل حرام و حلال قرآن و واجبات قرآن را نشناختند. قران مجید می‌گوید اینها دو چیز را شناختند که چه چیز عامل لذت است و چه چیز برای شکم خوشمزه است.

استاد انصاریان با اشاره به آیه «عَلَيْهٰا مَلاٰئِكَةٌ غِلاٰظٌ شِدٰادٌ لاٰ يَعْصُونَ اَللّٰهَ مٰا أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ مٰا يُؤْمَرُونَ» ﴿التحريم‌، 6﴾، اظهار کرد: پروردگار در قرآن می‌فرماید: در جهنم کارگردانانی دارد که یک سلسله فرشتگان عصبانی سخت‌گیر و شداد هستند. اینها بافتشان بر عصبانیت و بر سخت‌گیری است، در جهنم هم نمی‌سوزند و درد هم نمی‌کشند، از پروردگار هم نافرمانی نمی‌کنند، و هر چه خدا امر کند اطاعت می‌کنند. اینها با جهنمی‌ها صحبت می‌کنند. به وی می‌گویند: شما در دنیا که بودید هشداردهنده‌ای برایتان نیامد که بگوید عاقبت بدکاران دوزخ و عاقبت گناه شقاوت و عاقبت لذت‌های حرام، تیره‌بختی است.

این مفسر برجسته قرآن کریم در پاسخ به این پرسش که «این هشداردهنده چه کسانی هستند؟» اظهار کرد: انبیا، عالمان ربانی، اولیای الهی، کتاب‌های آسمانی و عقل خود انسان هشداردهنده است. وقتی یکی دارد مال مردم را می‌دزدد، آیا عقلش می‌گوید کار خوبی می‌کنی؟ او در درون خودش ندای عقل را نمی‌شنود که داری کار زشتی انجام می‌دهی. هشداردهندگان، آدم را احاطه کردند اما جهنمیان می‌گویند اگر با دل و جان، هشدار هشداردهندگان را شنیده بودیم، سر از جهنم درنمی‌آوردیم.

وی با بیان اینکه منابع معرفت، فراوان و حجت بر مردم تمام است، افزود: یکی از مصائبی که شناختش واقعاً واجب است، دشمن‌شناسی است که من سال گذشته در مجلس شما در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) حدود ده جلسه از طریق قرآن و روایات دشمن‌شناسی را گفتم اما تمام نشد. تا آدم دشمن را نشناسد و با او قطع رابطه نکند، وارد حوزه فیوضات الهیه و تأمین سعادت دنیا و آخرت نمی‌شود. شعاری که خداوند از روز اول به انبیا تعلیم داد لا اله الا الله است و معنای این سخن این است که می‌گوید بدون نفی دشمن نمی‌توانی وارد توحید و ارتباط با دوستان واقعی شوی. اگر با دشمن قطع ارتباط کنی، دیگر نمی‌تواند از سرمایه‌های الهی تو بدزدد. در غیر اینصورت تجلی توحید که در همین توحید، نبوت، امامت و معاد و دنیاشناسی و خودشناسی هست، برایت تحقق پیدا نمی‌کند.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به روایتی از پیامبر اسلام(ص) اظهار کرد: پیغمبر اسلام روایت گرانقیمتی دارند که این روایت را شیخ مفید در کتاب ارشاد در قرن سوم نقل کرده است. شیخ مفید به زمان امام حسن عسکری(ع) خیلی نزدیک بوده است. روایات شیخ مفید، نزدیک به عصر ائمه(ع) است و از کسانی گرفته که در پاکی و تقوا کم‌نظیر بودند. ایشان این روایت را نقل می‌کند که پیغمبر فرمودند «انا ادعوکم الی کلمتین»، یعنی من شما را به دو حقیقت دعوت می‌کنم، که یکی شهادة ان لا اله الا الله است. یعنی در عمل، تمام دشمنان ظاهری و باطنی و نفسی و بت بتخانه‌ای و بت درونی‌تان را دفع و پاکسازی بکنید.

وی ادامه داد: مورد دوم این است که با دلتان یقین کنید که من معلم فرستاده شده از جانب خدا هستم و تعلیمات من را بگیرید. من معلمی هستم که از شما توقع هیچ پاداشی را ندارم. بعد حضرت فرمود اگر این دو مورد یعنی نفی دشمنان و جلوه توحید و باور معلمی من و اقتدای به من در زندگیتان تحقق پیدا کند، تمام عرب و غیرعرب تسلیم شما می‌شوند و فرهنگ شما را قبول می‌کنند.

این مفسر برجسته قرآن کریم در پایان گفت: دشمن‌شناسی بسیار مهم است؛ چراکه همه ضربه‌هایی که ما می‌خوریم از دشمن است. بسیاری از دشمنان ما با چهره فریبکارانه در زندگی ما می‌آیند و چنان طرف را جذب می‌کند که فکر می‌کند این رفیقش از پدر و مادر و خواهر و برادرش خیلی بیشتر دوستش دارد اما بعد از مدتی وی را به بیراهه می‌کشاند.