اما حرف به كجا منتهى شده است كه چارهاى نبوده جز اين كه رسول خدا صلى الله عليه و آله بايد اين حرف را بفرمايند:
«مَنْ رآنى فَقَدْ رَأَى الحَقَّ» هركس مرا ببيند، حق را ديده است. يعنى من به شكل و صورت خدا هستم.
اما خدا كه صورت ندارد، پس معنى آن اين است كه ارزشهاى الهى را به طور كامل مىتوانيد در من ببينيد؛ يعنى من به قدرى تسليم و عاشق تعليم و تربيت محبوبم بودهام كه همه ارزشها را در خود طلوع دادهام.
در تعريف پيغمبر صلى الله عليه و آله در آخرين آيات سوره توبه نگاه كنيد، خدا دارد از او حرف مىزند:
«حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ»
اين اخلاق خداست. در اين آيه براى پيغمبر صلى الله عليه و آله سه صفت بيان شده است:
حريص نسبت به هدايت مردم و «رؤوف و رحيم».
ما به خدا «رؤوف و رحيم» مىگوييم، خدا به پيغمبر صلى الله عليه و آله. اين معنى «من رآنى فقد رأى الحق» است. كسى كه مرا ببيند، حق را ديده است. حق يعنى همه ارزشهاى مثبت.
منبع : پایگاه عرفان