حضرت امام باقر عليه السلام وارد حرم رسول خدا صلى الله عليه و آله شدند، به همراه خود فرمودند:
به اين مردم بگو: آيا امام باقر عليه السلام را مىبينيد؟ به هر كس گفت كه آيا حضرت امام باقر عليه السلام در حرم مشرف هستند؟ نگاهى به اين طرف و آن طرف كرد و گفت: نه.
امام عليه السلام به او فرمودند: به گوشه حرم، نزد ابراهيم مكفوف، اين پيرمرد كور برو، بگو: آيا امام باقر عليه السلام در حرم است؟ رفت به ابراهيم مكفوف گفت: آيا حضرت باقر عليه السلام به حرم مشرف شدهاند؟ گفت: بله، چند لحظهاى است كه آمدند. گفت:
آيا ايشان را مىبينى؟ گفت: من در آن ناحيه كور نيستم كه ايشان را نبينم، بلكه چشم من خيلى قوى است، من از ناحيه چشم سر كور هستم، نه از ناحيه دل. «1» كسى به اميرالمؤمنين عليه السلام عرض كرد: شما خدا را ديدهايد كه او را عبادت مىكنيد؟ فرمود: من خداى نديده را عبادت نمىكنم. «2» اينها در ناحيه چشم دل، چشم خيلى قويى دارند. گوش و هوش آنان نيز قوى است و قدرت تسلّط آنان بر خودشان هم خيلى فوق العاده است.
منبع : پایگاه عرفان