پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله با توجه به بصيرتى كه خدا به ايشان عطا كرده‌اند و طبق آيه شريفه‌اى كه در اواخر سوره يوسف است، «1» به اميرالمؤمنين فرمود:
«يا على من أكل من الحرام» «2» يا على، هر كسى مال حرام بخورد، پنج خطر متوجه او خواهد شد. يعنى اين پنج خطر در ذات مال حرام است. كسى نمى‌تواند از بيت المال دزدى كند، يا مال مردم را بياورد و نيت او هم اين باشد كه پول آن را ندهد. بگويد: چك مى‌دهم بگذار برگشت بخورد. نمى‌توان ميوه‌هاى تلخ حرام را از حرام جدا كرد و به لقمه حرام گفت: من تو را مى‌خورم، اما تو اين پنج خطر را ايجاد نكن، مثل اينكه بگوييم:
آفتاب، بتاب، اما كره زمين را روشن نكن. كسى نمى‌تواند اين پنج خطر را از مال حرام جدا بكند.
یکی از این خطرها خطر مستجاب نشدن دعا: «حُجِبَتْ دعوته»
انسان ممكن است انواع گرفتارى‌ها را پيدا بكند و كليد حل گرفتارى‌هاى او، پول، پارتى، وكيل، وزير، رئيس، سرهنگ و سرتيپ نباشد، تنها راه حل، دعا به درگاه خداوند است. ولى پيغمبر به اميرالمؤمنين مى‌فرمايد: «حُجِبَتْ دعوته»
هر چقدر دعا كند، خدا دعاى او را مستجاب نمى‌كند، خداوند مى‌فرمايد: آنقدر در گرفتارى بمان تا نابود شوى. دعايت براى من ارزش ندارد.
منبع : پایگاه عرفان
