«يا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلالًا طَيِّباً»
براى اداره امور زندگى خود فقط به دنبال مال حلال برويد، گول ديگران را نخوريد، حالا خانه سيصد مترى تو به نهصد متر نرسيد، عيبى ندارد. چون خانه آخرت كه همان قبر باشد فقط به اندازه اين تن نحيف جا دارد و هيچ مال حرام و حلالى در آن وارد نمىشود. آخرين اتاقى كه به تو مىدهند قبر است. از آنجا ديگر نمىتوان فرار كرد. دنيا دار امتحان است و با گذشت هر روز فرصتى گرانبها از دست مىرود. اين كوزه به طرف شكستن مىرود، اين جسم، زمانى سبويى بزرگ بود.
چيزى كه به درد آن دنيا مىخورد فقط عمل نيك است و بس.
حال عالم سر به سر پرسيدم از فرزانهاى |
گفت يا خاكى است يا بادى است يا افسانهاى |
|
گفتمش آن كس كه او اندر طلب پويان بود؟ |
گفت يا كورى است يا كرى است يا ديوانهاى |
منبع : پایگاه عرفان