براى بيان اين موضوع، آيات و رواياتى براى شما مطرح مى‌كنم كه خداوند متعال، پيغمبر صلى‌الله‌عليه‌وآله و ائمه طاهرين: به خيرات و درجاتى كه از طريق صبر نصيب
انسان مى‌شود اشاره فرموده‌اند.
تركيب اين آيات و مطالب آن با يكديگر بسيار مهم است. انسان وقتى در اين آيات و روايات دقت مى‌كند، فكر مى‌كند كه در ارزش‌هاى اخلاقى، چيزى به اندازه صبر داراى ارزش نيست.
«وَ جَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّهً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُواْ وَ كَانُواْ بِايَتِنَا يُوقِنُونَ» ما به بعضى از انسانها مقام پيشوايى داديم كه براى جامعه بشرى سرمشق باشند و انسانها با اقتدا به آنها، به كمالات برسند. چگونه اينان به درجه پيشوايى و امامت رسيدند؟ قرآن مجيد مى‌فرمايد:
آنها به خاطر صبر و يقين به آيات خدا به چنين درجه‌اى رسيده‌اند و عجيب است كه خداوند، يقين به آيات را بعد از صبر مطرح مى‌كند؛ يعنى صبر، زمينه‌ساز يقين به آيات خدا است.
عبد وقتى به خاطر پروردگار، در برابر گناهان مى‌ايستد و در كنار عبادات صبر مى‌كند و ترك عبادت نمى‌كند، پروردگار او را كمك مى‌كند كه به آيات خدا باور صد در صد پيدا كند.
ممكن است در بعضى از مواقع ترديد و شك داشته باشد، ولى اين صبر او را به نقطه‌اى مى‌رساند كه در باطن خود، نسبت به تمام قرآن و مطالب آن احساس يقين كند.
چه كسانى داراى يقين هستند؟ در روايات ما فرمودند: اگر زنده زنده گوشت بدن آنها را قطعه قطعه كنند، دست از باورهاى خود برنمى‌ندارند؛ زيرا معناى حقيقى دين را فهميده‌اند.
«وَ جَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّهً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُواْ وَ كَانُواْ بِايَتِنَا يُوقِنُونَ»
اين افراد به مرتبه‌اى رسيده‌اند كه نشان دهنده راه من به بندگان شده‌اند؛ زيرا صبر و يقين به آيات را سرلوحه خود قرار داده‌اند.
كسى كه در برابر اين سه واقعيت مهم، استقامت و صبر داشته باشد، با اعتماد به خدا، هادى و پيشوا مى‌شود و در روز قيامت، حجت را بر تمام انسانهاى بى‌دين تمام مى‌كند و به اذن پروردگار، آنها را به عذاب دوزخ محكوم مى‌كند.
خداوند مى‌فرمايد: چنين راهنما و پيشوايى را براى شما فرستادم كه شما مى‌توانستيد با اقتداى به او، در راه من قرار بگيريد، ولى آن فرصت بسيار مهم را از دست داده‌ايد و اين بدن جز اين كه در آتش بسوزد، شايستگى ديگرى ندارد.
منبع : پایگاه عرفان
