انسان در نزد تمام فرشتگان نيز داراى ارزش است. ملائكه وقتى به حضرت آدم عليهالسلام سجده كردند، يعنى به كل انسانها سجده كردند. براى اين كه فرشتگان عالم، على الخصوص فرشتگان عرش و حول عرش ارزش انسان را در پيشگاه خدا مىدانستند.
ما از عرش و حول عرش خبر نداريم. نمىدانيم كه عرش چه مقامى است و چه اشرافى به عالم دارد. امر معنوى است؟ امر مادى و معنوى است؟ بعضىها مىگويند: ممكن است مكان باشد. در هر صورت، هر چه هست و هر كجا هست، جايگاه فرشتگان مقرب پروردگار است و مقام بعد از عرش نيز مقام فرشتگانى است كه مادون فرشتگان مقرب هستند. در مورد آن مقام بعد از عرش، آيه هفتم سوره مباركه مؤمن را ببينيد كه پروردگار مىفرمايد:
«الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ» فرشتگانى كه حامل عرش هستند و اين حمل و فرشتگانى كه در اطراف عرش هستند، براى ما روشن نيست. اين فرشتگان هم مؤمن دايم هستند و هم بنده عملى دايم پروردگار.
اينان مرتب به پروردگار عالم مىگويند:
«رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَىْءٍ رَّحْمَهً وَ عِلْمًا»
خدايا! تو با علم و رحمت خود، همه چيز را فرا گرفتى.
بعد مىگويند:
«فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا» خدايا! ما فرشتگان مقرب از تو درخواست مىكنيم كه تمام بندگان توبه خواه خود را مورد آمرزش قرار بدهى.
منبع:صبر از ديدگاه اسلام،
منبع : پایگاه عرفان