پيغمبر (ص) مى‌فرمايند: كسى را در روز قيامت مى‌آورند و به او مى‌گويند: هشت ميليون نفر را كشته‌اى. به پروردگار مى‌گويد: هيچ كس نداند، تو مى‌دانى، من چاقو نيز تا به حال به دست نگرفتم. خداوند مى‌گويد: آن وقت كه در اروپا، آلمان و انگليس، يك كلمه از دهانت بيرون آمد، با آن يك كلمه تو، هشت ميليون نفر از
بندگان مرا مانند برگ درخت روى زمين ريختند. يك كلمه حرف نيز حساب و كتاب دارد. وقتى سنگ لحد را در قبر مى‌چينند و خاك روى قبر مى‌ريزند، همسر، فرزند، عروس، داماد، عمو، دايى، عمه، خاله و رفيق، همگى به سوى خانه‌هاى خود برمى‌گردند، پيغمبر صلى‌الله‌عليه‌وآله مى‌فرمايند: بين ميّت و كسانى كه پشت كردند، از عالم برزخ حالت پنجره مانندى پيدا مى‌شود و مى‌بيند كه همه مى‌روند.
آن كسى كه ما را رها نمى‌كند، خداست. كسانى كه براى ما دغدغه دارند، انبيا، ائمه، اوليا و فرشتگان هستند. مى‌بيند كه همه رفتند. خطاب مى‌رسد:
«عَبْدِى! بَقيت فريداً، وَحِيداً فى لَحَدِكَ»
تو را تنها گذاشتند و رفتند؟ به تو رحمى كنم كه:
«فأَنَا رَحمِكَ اليوم رحمهً تَتَعَجَّبُ الخلائقُ منها»
چنان خودم از تو پرستارى كنم كه تمام موجودات شگفت زده شوند. اين خدا را از دست ندهيم. خدا اين گونه است. هيچ كدام به داد ما نمى‌رسند.
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله مى‌فرمايد: بعد فرشته‌هايى مى‌آيند و رختخوابى مانند رختخواب شب زفاف براى روح او پهن مى‌كنند. مى‌گويند: عمرى را براى خدا و انبيا، ائمه عليهم‌السلام، قرآن، عبادت و كار خير دويدى، روزه گرفتى، نماز خواندى، خسته شده‌اى، استراحت كن، تا موقعى كه بياييم و تو را بيدار كنيم.
چه وقت بيدارش مى‌كنند؟ وقتى كه قيامت برپا مى‌شود. چه وقت قيامت برپا مى‌شود؟ ممكن است ميليون‌ها سال ديگر باشد، يا ده هزار سال ديگر، نمى‌دانيم.
اين عبارت از قرآن است: وقتى بيدارش مى‌كنند، شخص كنارى به او مى‌گويد:
چه مقدار در عالم برزخ بودى؟ فكر مى‌كند كه من چه موقع از دنيا رفتم؟ به او مى‌گويد: نمى‌دانم، فكر كنم يك ساعت يا نصف روز است كه من مرده‌ام. كيفيت اين استراحت را ببينيد.
خدا مى‌فرمايد: بنده من! درب قبرت را كه مى‌بندند و مى‌روند، به فرشته‌اى امر مى‌شود- چون تو از فرشته بالاترى و بايد در قبر استراحت كنى- مى‌گويند: بر سر قبر برو و تا روز قيامت نماز بخوان و تسبيح بگو كه پرونده بنده من بسته نباشد.
ثواب كل آن نمازها را در پرونده بنده‌ام منتقل كنيد.
بار ديگر از ملك پران شوم
آنچه در وهم نايد آن شوم اين يكى از نظرات حضرت زين العابدين عليه‌السلام در ارتباط با گناه است:
«الهى! الْبَسَتْنِى الخَطايا ثَوْبَ مَذَلَّتِى»
گناه شما را بى‌ارزش مى‌كند. در برابر گناه صبر كنيد.
منبع: صبر از دیدگاه اسلام
منبع : پایگاه عرفان
