دارالعرفان/ محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی، گفت: کسی نمی‌تواند چیزی را که مصداق آیات قرآن نیست، با هر زوری، هر سفسطه‌ای، هر وسوسه‌ای یا هر ترفندی در آیه بیاورد؛ اگر دزدی یک سلسله مصداق ساختگی و قلابی را در آیه وارد کند و بگوید این هم جزء مصادیق آیه است، خود قرآن مجید این مصداق را رد می‌کند و نشان می‌دهد که این مصداق قلابی است.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در حسینیهٔ هدایت، خداباوری را سرمایه بسیار بزرگ برای انسان دانست و اظهار کرد: قرآن در سورهٔ مبارکهٔ حجرات در توضیح خداباور می‌گوید: «إِنَّمَا اَلْمُؤْمِنُونَ اَلَّذِینَ آمَنُوا بِاللّٰهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یرْتٰابُوا» (سورهٔ حجرات، 15)، خداباور یعنی کسی که صد تا دویست‌میلیارد جمعیت، همه هم عاقل و عالم، در کنارش می‌نشینند و می‌گویند این عالَم خدا ندارد، مطلقاً حرف آنها را باور نمی‌کند و تردیدی در باور او نمی‌آید. به این ده‌میلیارد می‌خندد و حس می‌کند که این ده‌میلیارد از عقل کم دارند، یعنی می‌گوید این ده‌میلیارد دیوانه هستند و حرف دیوانه هم یک شاهی نمی‌ارزد.
او در مورد خداباوری حضرت مریم(س) گفت: پروردگار دربارهٔ حضرت مریم می‌گوید: «وَ صَدَّقَتْ بِکلِمٰاتِ رَبِّهٰا» (سورهٔ تحریم، 12)، او همهٔ حقایق مربوط به پروردگار را با همهٔ وجودش باور کرده بود. یک خداباور و قیامت باور کامل. پروردگار عالم می‌فرماید: گوش این خانم در سن جوانی برای شنیدن صدای فرشتگانی باز شده بود که وحی مرا به او منتقل کنند لذا این خانم شنید: «إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ» (سورهٔ آل‌عمران، 45).
محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی به آنچه در مورد ملائکه در قرآن کریم آمده اشاره و خاطرنشان کرد: ملائکه از پیش خودشان حرفی ندارند، قرآن مجید دربارهٔ ملائکه می‌گوید: «لاٰ یعْصُونَ اَللّٰهَ مٰا أَمَرَهُمْ وَ یفْعَلُونَ مٰا یؤْمَرُونَ» (سورهٔ تحریم، 6). اصلاً یک فرشتهٔ عاصی نسبت به امر پروردگار وجود خارجی ندارد. شما ممکن است بگویید این ابلیس اصلاً با این آیه نمی‌سازد و قرآن تناقض‌گوست. خیلی راحت شما را آگاه می‌کند که ابلیس «كانَ مِنَ الْجِنِّ» اصلاً جنس فرشتگان نبود؛ اگر ابلیس هم‌جنس فرشتگان بود، از همه هم زودتر سجده می‌کرد، اما فرشتهٔ عاصی نداریم.
او فرشتگان را واسطه‌ای برای افاضهٔ الهی به حضرت مریم(س) دانست و اظهار کرد: فرشتگان در آیات سی به بعد سورهٔ بقره به خدا گفتند: ما هیچ‌چیزی نمی‌دانیم، مگر آنهایی که خود به ما یاد می‌دهید؛ پس فرشتگان افاضهٔ الهی را به مریم انتقال می‌دهند. ملائکه می‌گویند: «يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ» (سورهٔ آل‌عمران، 45)، یعنی حرف ما نیست و «ان الله» است، ما فقط پیغام آورده‌ایم. خدا به تو به کلمه‌ای مژده می‌دهد که می‌خواهد این کلمه را از جانب خودش در وجود تو تجلی دهد. اسم این کلمه «اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ». مسیح پسر توست. مسیح یک انسان کامل و آبرودار در دنیا و آخرت است. در نهایت آبرو و هرچه مایهٔ آبرویی هست، در وجود این فرزند هست. هنوز مسیح به‌دنیا نیامده، که به حضرت مریم مژده می‌دهند که می‌خواهد چنین اتفاقی بیفتد و او از بندگان مقرب است و همین امر نشان می دهد که حضرت مریم از جمله انسان های کاملِ جامعِ پرارزشِ دارای ایمان، اخلاق و عمل صالح است.
حضرت مریم(س) مصداق انسانی و یک بلد طیب است
استاد انصاریان به مصداق های بلد طیب و بلد خبیث اشاره و خاطرنشان کرد: حضرت مریم مصداق زمینی نیست، مصداق انسانی و یک بلد طیب است که همه انسان ها از وجود او بهره می برند، اما بلد خبیث همانی است که هرچه بیرون داده، نَکِد است و حیوان‌ها هم مثل خرس، خوک، سگ، شغال و اینهایی که امیرالمؤمنین(ع) می‌گوید وحوش، از عملی که بیرون داده، اخلاقی که بیرون داده، فراری هستند؛ اصلاً هیچ‌چیزی را قبول ندارند، فراری هستند و از دست اعمال و اخلاق اینها گریه هم می‌کنند.
کسی نمی تواند مصداقی را به قرآن بیافزاید
او ادامه داد: بنابراین آیات قرآن مصداق دارد و مصداق قابل‌پیدا کردن است؛ یا با کمک خود قرآن یا با کمک روایت یا با کمک عقل سلیم. با اوصافی که قرآن مجید در خود آیه یا بیرون آیه بیان می‌کند کسی نمی‌تواند چیزی را که مصداق آیه نیست، با هر زوری، هر سفسطه‌ای، هر وسوسه‌ای یا هر ترفندی در آیه بیاورد؛ اگر دزدی یک سلسله مصداق ساختگی و قلابی را در آیه وارد کند و بگوید این هم جزء مصادیق آیه است، خود قرآن مجید این مصداق را رد می‌کند و نشان می‌دهد که این مصداق قلابی است.
پس از وفات پیغمبر، کارخانهٔ مصداق‌سازی آیات قرآن راه افتاد
محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی به تلاش برای ساخت آیات قلابی در زمان پس از پیامبر اشاره و اظهار کرد: پس از وفات پیغمبر، کارخانهٔ مصداق‌سازی آیات قرآن راه افتاد، برخی از این مصداق های قلابی حتی قابل گفتن نیستند ولی نشان می دهد که بدترین جنایت به آیه قرآن شده است، اما هم خود آیه قرآن مصداق‌های قلابی را قبول نمی‌کند و هم آیات دیگر مصداق‌های قلابی را رد می‌کند؛ یعنی به انسان اطمینان می‌دهد این مصداقی که وارد این آیه می‌کنند، دروغ، قلابی و مردود است.
او نمونه‌ای از مصادیق ساختگی اهل‌سنت در مورد پیامبر را بیان کرد و گفت: پیامبر به حکم الله با خانم‌هایی ازدواج کردند که در تفسیر آیه 33 سورهٔ احزاب آمده «إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا» (سورهٔ احزاب 33) 250 تفسیر اهل‌سنت از قرن دوم تاکنون می‌گویند که زنان پیغمبر در آیهٔ تطهیر داخل هستند. این چه تطهیری است که گفته می شود عایشه و یکی دیگر از همسران پیامبر ضدّ پیغمبر هم‌دست شده‌اند؟ خدا می‌گوید: «فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا» (سورهٔ تحریم، 4)، دلتان منحرف است، کجای آن با «یطهرکم تطهیرا» می‌سازد؟ اینکه خود قرآن رد می‌کند، پس مصادیق قلابی و دزدی که می‌خواهند بالاجبار و با فشار وارد یک آیه کنند و بگویند این چند زن، این خانواده یا این افراد هم مصداق این آیه هستند، خود آیه می‌گوید دروغ می‌گویند و آنها نمی‌توانند مصداق این آیه باشند.
او به مصادیق حقیقی آیهٔ «یطهرکم تطهیرا» اشاره و تصریح کرد: خداوند مصداق آیه «یطهرکم تطهیرا» را به اهل‌بیت مقید کرده است. پیغمبر(ص)، امیرالمؤمنین(ع)، صدیقهٔ کبری(س)، امام مجتبی(ع) و ابی‌عبدالله(ع) مصداق قطعی اهل‌بیت(ع) هستند، اینها مصداق تام آیه هستند و مصداق‌های دزدی و قلابی هم مردود. وجود مقدس حضرت ابی‌عبدالله الحسین(ع) یک مصداق آیهٔ تطهیر است؛ طهارت عقل، طهارت قلب، طهارت روان، طهارت اخلاق، طهارت عمل، طهارت اعتقاد، طهارت سخن، طهارت جهاد؛ یعنی خدا می‌خواهد در این آیه بگوید که حادثهٔ کربلا عین پاکی کامل است و دیگر تصوری بالاتر از آن ندارد، یعنی مردم کمترین تردیدی نسبت به کربلای حسین(ع) من نکنید که کل عاشورای او طهارت در اوج نهایی است.
استاد انصاریان با بیان اینکه کربلا، دریای بی‌نهایت طهارت بود، گفت: آیهٔ شریفه قرآن می‌گوید: تمام کربلا در طهارت نهایی است و تمام کتاب‌هایی که نسبت به حادثهٔ عاشورا وسوسه و سفسطه کردند و چون‌وچرا آوردند، جهل است. اگر به این دریای بی‌نهایت طهارت به‌اندازٔه قطره‌چکانی که مرتب از این دریا قطره را بکشد و در دل ما بریزد، به کربلای حسین و به خودش وصل باشیم، والله ما را در قیامت به جهنم نمی‌برند. حالا عده‌ای که با همهٔ وجود به این طهارت وصل هستند و این‌قدر اتصال آنها بالاست که امام دوازدهم قسم جلاله خورده که خودش مصداق آیهٔ تطهیر و در اوج طهارت است، یعنی والله که اگر کسی قسم خودش را بشکند، واجب است که سه‌روز پشت سر هم روزه بگیرد یا ده مسکین را طعام بدهد، امام زمان 1200 سال پای این قسم نشسته و نشکسته است و شب و روز برای حسین(ع) گریه می کند.
مغفرت، رحمت و شفاعت ثمره گریه بر امام حسین(ع)
استاد انصاریان در مورد گریه‌کنندگان امام حسین(ع) گفت: حضرت زین‌العابدین(ع) در منبر شام گفت: تمام درختان عالم، ماهیان دریا، پرندگان هوا، کوه‌ها، سنگ‌ریزه‌ها برای پدرم گریه کردند. اشک بر این انسان پاک، شما را پاک می‌کند. امام صادق(ع) می‌فرمایند: کسی که یک‌جا بنشیند و گریه کند، گریه او به سه حقیقت مغفرت، رحمت و شفاعت تبدیل می شود.
انتهای پیام /
منبع : پایگاه عرفان
