دارالعرفان/ محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی گفت: بسیاری با این پول فراوان چه تاخت‌وتازهایی می‌کنند و در اضافه‌کردن مال خود اسیر ربا هستند؛ چون دلشان هم در اختیار خدا نیست، کاری هم به آیات و روایات ندارند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در حسینیه همدانی‌ها در مشهد، اظهار کرد: بستر ظهور کمالات، فضایل و آراستگی‌ها طبق آیات قرآن و روایات، عبادت است. عبادت به معنای چند کار واجب نیست. عبادت به‌معنی نماز و روزه نیست. نماز ظهور عبودیت است و زمینهٔ روزه و امور مالی‌ای مثل زکات هم عبودیت است. عبودیت یعنی اینکه انسان با همهٔ وجودش تسلیم پروردگار مهربان عالم باشد؛ چون او مالک انسان است، او خالق انسان است، او روزی‌دهندهٔ به انسان است، او حافظ انسان است، مهار دنیا و آخرت انسان به دست اوست. او در یک کلمه، مستجمع جمیع صفات کمال است و در حقیقت، تسلیم‌بودن به او به‌معنای اتصال به همهٔ کمالات است. قلباً و عملاً باید تسلیم او بود.
مؤلف کتاب ارزشمند «شرح دعای کمیل» به حقیقت معنایی «تسلیم» اشاره و خاطرنشان کرد: تسلیم یعنی ای جامع همهٔ کمالات، دل من در اختیار توست. فکر کنید آنهایی که دل در اختیار او قرار داده‌اند، از نظر باطن مصون از نفاق، شرک، کفر و حداقل مصون از ریاکاری بودند. وقتی من اعتراف می‌کنم که دلم در اختیار توست و به قول خود قرآن مجید، آدم ثابتی در این زمینه می‌مانم، مواظب هستم که این دل در اختیار هیچ غارتگری قرار نگیرد؛ نه غارتگر اعتقادی و نه غارتگر انسانی.
بسیاری در اضافه‌کردن مال خود اسیر ربا هستند
وی در مورد ربا و رباخواران و دوری آنان به کلام خدا، گفت: بسیاری با این پول فراوان چه تاخت‌وتازهایی می‌کنند و در اضافه‌کردن مال خود اسیر ربا هستند؛ چون دلشان هم در اختیار خدا نیست، کاری هم به آیات و روایات ندارند. پیغمبر اکرم(ص) به امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: کسی که یک قِران ربا به‌دست بیاورد حرام است و سخت‌ترین تبعات این حرام به دامن گیرنده قرار می‌گیرد و دنباله‌اش هم گریبان دهنده و دلال و نویسنده‌اش خواهد افتاد. حال آن‌که ثروت سنگینی دارد و دلش گرفتار عشق به اضافه‌کردن ثروت شده است، یک دل اسیری دارد و دل در اختیار منبع کمالات نیست، بلکه در اختیار منبع کثافات است. به امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: بار گناه یک ریال ربا مساوی با بیست زنا در خانهٔ کعبه با مَحرم خود - مادر، خواهر، عمه و خاله - است.
مبلغ عرصه بین الملل به سنگینی گناه زنا اشاره و خاطرنشان کرد: وقتی قرآن زنا را مطرح می‌کند، نمی‌گوید زنا نکنید بلکه عجیب‌تر آن را می‌گوید: «وَ لاَ تَقْرَبُوا الزِّنَى» (سورهٔ اسراء، آیهٔ 32)، به زنا نزدیک نشوید، یعنی ذهنتان، فکرتان و دلتان، شما را به این عمل نزدیک نکند. «إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَةً»، «فَاحِشَةً» زشتی این گناه خیلی سنگین است. «وَ سَاءَ سَبِيلاً»، در تمام راه‌هایی که در عالم هست، این راه راهِ بدی است. انسان ممکن است هزار نوع راه در زندگی‌اش برود، اما پروردگار می‌گوید حرکت به طرف زنا و عمل زنا راه بدی است.
سه گناه که در پرونده انسان باقی می‌ماند
وی افزود: پروردگار عالم در سورهٔ مبارکهٔ فرقان می‌فرماید: سه گناه است که اگر این سه گناه در پرونده باقی بماند، «يَلْقَ أَثَامًا يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ» (سورهٔ فرقان، آیات 68-69)، این سه گناه صاحبش را با عذاب رودررو می‌کند و عذابش هم معمولی نیست، بلکه چند برابر است. ممکن است آدم به پروردگار بگوید که من یکی از این سه گناه را مرتکب شدم، چرا باید چند برابر عذاب بکشم؟ جوابش را می‌دهند: گناهت گناه کمی نیست که عذابش را یک برابر و مساوی یک گناه بدانیم.
دولت عربستان در شرک کامل به‌سر می‌برد
استاد انصاریان علاوه بر زنا، شرک به خداوند را یکی دیگر از سه گناهی دانست که سنگین است و در پرونده انسان می‌ماند و گفت: شرک است که آدم پروردگار عالم را از زندگی خود حذف کند و معبود دیگری را به جای او قرار دهد و بندهٔ او شود. یک مثال واضح برای فهم معنی شرک این است: دولت عربستان در شرک کامل به‌سر می‌برد، چون خدا را حذف کرده و ترامپ را به جای خدا برای اطاعت و بندگی و عبادت قرار داده است. پروردگار در قرآن مجید راجع‌به ثروت و پول و انفال چه می‌گوید؟ اینها دربارهٔ ثروت و پول و انفال، یک خواستهٔ خدا را عمل نمی‌کنند و به جای همهٔ فرمان‌های خدا راجع‌به پول، پول انفال و ثروت مملکت و حق ملت را پانصد میلیارد دلار چک نوشتند، به جای صدقه، انفاق، زکات، خمس و کار خیر به ترامپ تقدیم کردند.
مبلغ عرصه بین الملل ادامه داد: دل که در اختیار خدا باشد، انسان یک پایبندی معنوی قوی دارد که از غلتیدن در گناه حفظ می‌شود و در افتادن در مسیر مثبت تشویق می‌شود، اما اگر قلب در اختیار خدا نباشد، آدم اموی، عباسی، وهابی و سعودی می‌شود و همه‌چیزش شرک است. آن‌که دلش در اختیار پروردگار نیست، در اختیار پول هست و معبودش پول است. ربا می‌خورد، تقلب می‌کند، از هر راهی که بتواند ثروت اضافه می‌کند. مردم گرفتار مواد اوّلیهٔ زندگی هستند، ده انبار پر کرده، قفل و پنهان کرده است که یک تومان را صد تومان بفروشد. اینها آدم‌های خون‌خواری هستند، حالا در ظاهر کار هم بگویند ای خدا.
استاد انصاریان گفت: آن‌که دلش در اختیار پروردگار است، هر قدمی که برمی‌دارد و هر کاری می‌کند، فی عبادة الله می‌کند. در روایات ما تأکید کرده‌اند که دوستی‌تان، دشمنی‌تان، خشم‌تان، رضایت‌تان، خوب بودن یا بد بودنتان با افراد باید «لله» باشد و اگر این «لله» در زندگی حاکم شود؛ یعنی ما برای خدا دوست داشته باشیم، پس با خیلی‌ها بد نمی‌شویم؛ برای خدا بد باشیم، پس با خیلی‌ها خوب نمی‌شویم؛ برای خدا خشم کنیم، پس گناهی در عصبانیت مرتکب نمی‌شویم؛ برای خدا راضی باشیم، پس به هیچ گناهی از کسی - از رفیق‌مان، زن‌مان، بچه‌مان- رضایتی نمی‌دهیم.
وی دل در اختیار پروردگار بودن حضرت یوسف(ع) را بی‌نظیر دانست و تصریح کرد: وقتی دل در اختیار خدا باشد، اگر آدم را به لذیذترین گناه دعوت کنند، همان حرف یوسف را می‌زند: «معاذ الله». آن زن جوان زیبا چندسال یوسف را به زنا دعوت کرد، آن هم زنای معمولی نه، بلکه نسبت به زنی که شوهر داشت، زنای محصنه بود و نسبت به خودش زنای معمولی بود. هفت سال انواع لباس‌های دلبری را پوشید، انواع آرایش‌ها را به خودش زد، انواع عشوه‌ها را به میدان آورد، اما یوسف در آن هفت سال گفت نه، چون دلش در اختیار شهوت نبود؛ اگر دل در اختیار شهوت جنسی بود، با همان دعوت اوّل تسلیم می‌شد؛ اما دل در اختیار خدا بود.
استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: خدا می‌فرماید: «إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ» (سورهٔ بقره، آیهٔ 131)، من به ابراهیم گفتم تسلیم من باش، یعنی دلت را در اختیار من قرار بده؛ پاسخ داد: «أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ»، من خودم را در اختیار صاحب جهانیان قرار دادم، چون هیچ‌کس دیگر صاحب هیچ‌چیزی نیست که من دل در اختیار او قرار دهم.
وقتی انسان تسلیم پروردگار شود، وارد عبودیت عملی می‌شود
استاد انصاریان افزود: وقتی انسان تسلیم پروردگار شود، وارد عبودیت عملی می‌شود. اوّل دل شروع به عبادت می‌کند، یعنی تسلیم ذات مستجمع جمیع صفات کمال می‌شود و بعد این حالت تسلیم شروع به میوه‌دادن می‌کند که میوه‌هایش از اعمال انسان سر می‌زند. آن‌وقت آدم نماز به قاعده می‌خواند، روزه به قاعده می‌گیرد، اسیر پول نیست، زکاتش را می‌دهد، خمسش را می‌دهد، کار خیرش را می‌کند، به یتیم رسیدگی می‌کند، به مردم محبت می‌کند، با زن و بچه خیلی خوش‌رفتاری می‌کند.
استاد انصاریان تأکید کرد: اگر زمینه در اختیار قرار دادن دل برای پروردگار فراهم شود، در حقیقت زمینه پدیدآمدن فضایل، کمالات، حقایق، رضایت‌الله و جنت‌الله محقق می‌گردد و دیگر آدم از درک آن و شمردن فیوضات الهیه‌اش عاجز و ناتوان خواهد بود.
محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی در ادامه قتل انسان بی‌گناه را به عنوان گناه سوم دانست و تصریح کرد: گناه سومی که در سورهٔ فرقان مطرح شده، قتل انسان بی‌گناه است؛ کاری که اکنون در همهٔ دنیا رواج دارد، کشتن انسان بی‌گناه است.
آسیب‌های گناهان زنا، قتل انسان بی‌گناه و شرک خداوند بر جامعه
استاد انصاریان در مورد آسیب‌های این سه گناه – زنا، قتل انسان بی‌گناه و شرک خداوند - بر جامعه اشاره و خاطرنشان کرد: هر سه گناه در یک آیه است. شرک یعنی ضد توحید زندگی‌کردن و معبودی را به جای خدا در زندگی قراردادن و خدا را حذف‌کردن؛ کشتن انسان بی‌گناه، مردی که همسرش بیوه می‌شود و بچه‌هایش یتیم می‌شوند، کسی هم غیر از خدا نمی‌تواند در این دنیا زنده‌اش کند و به زن و بچه‌اش برگرداند؛ پروردگار هم اراده ندارد کسی که از دنیا رفت، برگرداند. یک داغ سنگین به دل یک خانواده گذاشتن و کسی را از همهٔ مواهب حیات محروم‌کردن. قتل نفس فقط کشتن یک‌نفر نیست و عوارض آن خیلی زیاد است؛ یکی هم زِناست. «وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ» کسی که گرفتار این سه گناه است، «يَلْقَ أَثَامًا يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ».
انتهای پیام /
منبع : پایگاه عرفان
