دارالعرفان/ محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی علاوه بر اشاره به ویژگی بندگان حقیقی خداوند، گفت: کسانی که یاد خدا نمیکنند؛ یاد شکم، شهوت، پول درآوردن است و کار دیگری ندارد؛ اما آن‌کسی که یاد خداست، یاد فقرا، مساکین، نماز جماعت، زیارت، خمس، زکات و اطعام به مستحق هم هست؛ چون یاد خدا همراه با این حقایق است.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در حسینیه همدانی‌ها در مشهد، اظهار کرد: کسانی که در حدّ ظرفیت و گنجایش خودشان بندهٔ خدا هستند، یعنی تسلیم فرمان‌های او و متواضع در برابر خواسته‌های او هستند، در عمل هم اهل اطعام به مستحق نیستند و به قول قرآن مجید، از کبایر اجتناب دارند و دوری می‌کنند و سعی‌شان این است که آلودهٔ به گناهان کبیره نشوند.
ظلم، ربا، نارضایتی به حق پدر و مادر از گناهان کبیره است
وی در پاسخ به اینکه گناهان کبیره چه گناهانی است؟ گفت: یک عالم نودسالهٔ اهل‌سنت از بصره به مدینه آمد و از امام صادق(ع) این سؤال را کرد و گفت: یابن‌رسول‌الله! من یک آیه در سورهٔ نساء است که متوجه نمی‌شوم: «إِنْ تَجْتَنِبُوا کبٰائِرَ مٰا تُنْهَوْنَ عَنْهُ» (سورهٔ نساء، آیهٔ 31). کجای آن را نمی‌فهمی؟ گفت: کلمهٔ کبایر؛ گناهان کبیره چه گناهانی است؟ حضرت فرمودند: از اوّل تا آخر قرآن، از «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» تا «مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ»، هر گناهی را خدا اسم برده و پشت اسم بردنش وعدهٔ عذاب داده، آن گناه کبیره است؛ از جمله ظلم، ربا، نارضایتی به حق پدر و مادر که می‌گویند عاق والدین، یعنی آدم طوری پدر و مادر را ناراحت کند، در فشار قرار دهد و با آنها هماهنگ نباشد که دلشان به حق بشکند و نفرین کنند. این عاق والدین عذاب دارد. قسم دروغ، بخل، قتل نفس و قتل اولاد که حال نام آن را سقط جنین می‌گذارند، عذاب دارد.
غیر شیعه اصولی که برای رشد آدمیت و انسانیت مؤثر باشد، ندارند
استاد اخلاق حوزه علمیه در مورد بی‌خبری غیرشیعه از حقایق قرآن و دین خدا تصریح کرد: انسان باید معالم دینش را از پیغمبر(ص) و ائمه(ع) یاد بگیرد. دیگران که امامت و سفارشات نبوت را رها کردند، یقین بدانند از واقعیات دین بی‌خبرند. من با خیلی از دانشمندان بزرگ غیرشیعه - مسیحی، زرتشتی، کمونیست، اهل‌سنت، با فرقه‌های مختلف کاتولیک و پروتستان - ملاقات داشته‌ام، چیزی که به درد یک دنیای پاک و آخرت آباد ما بخورد، ندارند؛ البته صنعت دارند، اما اصولی که برای رشد آدمیت و انسانیت مؤثر باشد، ندارند. غیرشیعه هم از حقایق واقعی قرآن و دین خدا خبری ندارند. دین در غیرشیعه ساختگی است؛ این را یقین بدانید که ساخت بعد از مرگ پیغمبر(ص) تا آخر بنی‌عباس و بعد هم ساخت ابن‌تیمیهٔ کافر است که پایه‌گذار دین وهابیت است و ده‌تا از بزرگ‌ترین علمای اهل‌سنت به کفر او فتوا داده‌اند، بعد هم ساخت محمدبن‌عبدالوهاب است و اکنون هم علمای آنها به هر شکلی که بتوانند، با مردم به‌عنوان دین بازی می‌کنند، درحالی‌که دینی در کار نیست.
وی به بدعت‌های وهابیت در دین اسلام اشاره و خاطرنشان کرد: یکی از گوشت‌هایی که خدا در قرآن مجید به هر شکلی حرام کرده، گوشت خوک است. من در یکی از کشورهای اهل‌سنت سوار یک ماشین بودم که راننده آن شیعه بود. در یک خیابان خیلی آباد از داخل ماشین دیدم که روی شیشهٔ یک فروشگاه بزرگ نوشته بود: «لحم الخنزیر الحلال؛ گوشت حلال خوک». من به این دوستم گفتم که قرآن مجید گوشت خوک را حرام کرده و زمینهٔ حلالی هم برای این گوشت نداده است، این چیست؟ گفت آخوندهای اینها فتوا داده‌اند که وقتی خوک از ماده‌اش به‌دنیا می‌آید، اگر آن را در یک جای خیلی تمیز بیاورند و تغذیهٔ تمیزش کنند و چند روز یک‌بار هم آن را بشورند، گوشتش حلال است. بزرگِ بزرگشان عرق می‌خورد، به او گفتند این را که پیغمبر(ص) حرام کرده است، گفت: من آب مخلوط آن می‌کنم، عیبی ندارد؛ من از آلمان به دمشق می‌آمدم، یک عرب کنارم نشسته بود. وقتی داخل هواپیما غذا آوردند، معمولاً ورقه‌ای را به مسافر می‌دهند که انتخاب غذا کند و من آن ورقه را نگرفتم، گفتم از آلمان تا دمشق چهار ساعت است، حالا می‌رسیم و آنجا نان و پنیری می‌خوریم. دیر هم رسیدیم، ساعت یک نصف شب رسیدیم؛ ولی دیدم که شخص کنار من دستور داد گوشت خوک آوردند، خیلی هم خوب خورد، بعد هم دهانش را با دستمال پاک کرد و گفت: «الحمدلله رب العالمین». من به او گفتم گوشت خوک حرام و این هم آیه‌اش است. گفت: می‌دانم، ولی «عند الضرورة حلال» وقتی ضرورت در کار باشد، حلال است. گفتم: چه ضرورتی در کار است؟ نان و پنیر می‌گرفتی. گفت: نه من گرسنه‌ام هست و طاقت ندارم، چون طاقت ندارم، برایم حلال است؛ ولی در سوریه گوشت خوک نمی‌خورم.
تا زمان ظهور امام زمان(عج) تنها «الف» علم در کرهٔ زمین برای مردم آشکار شده است
محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی ادامه داد: دین اهل‌بیت(ع) بر آیات قرآن و روایات ائمهٔ طاهرین(ع) استوار است. آن‌کسی که دین خدا به او وحی شده، پیغمبر است و پیغمبر اکرم(ص) هم علوم گرفته‌شدهٔ از وحی را به امیرالمؤمنین(ع) انتقال داده و ایشان هم به اولادهای بعدی‌شان انتقال داده‌اند. امام زمان(عج) ما یکی-دو ساله بودند که غایب شده‌اند و وقتی می‌آیند، امام باقر(ع) می‌فرمایند: فقط «الف» علم در کرهٔ زمین برای مردم آشکار شده است و با آمدن مهدی، «ب» علم تا «یاء» علم را در اختیار مردم می‌گذارد؛ یعنی از 28 علم یک علم که همین رشته‌های فعلی دنیاست، برای مردم آشکار است و 27 منبع دیگر علم با آمدن او در اختیار مردم قرار می‌گیرد.
اگر دین را از غیر اهل بیت(ع) بگیرید، منحرف و گمراه می‌شوید
استاد انصاریان گفت: امیرالمؤمنین(ع) در «نهج‌البلاغه» می‌گویند: پیغمبر(ص) وقتی مبعوث به رسالت شد، یک‌نفر در شهر مکه نه می‌دانست خط بنویسد و نه بخواند. خود امیرالمؤمنین(ع) وقتی از مکه به مدینه آمدند، حدود 21-22 ساله بودند که پروردگار از او در مکه به «وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ اَلْکتٰابِ» (سورهٔ رعد، آیهٔ 43) تعبیر کرده، یعنی همهٔ دانش پیش علی(ع) در نوجوانی بوده است؛ پس ما اگر بخواهیم دین را از غیر قرآن و اهل‌بیت(ع) بگیریم، منحرف و گمراه می‌شویم.
مبلغ عرصه بین الملل به انحراف و گمراهی امت بعد از رحلت پیامبر(ص) اشاره و اظهار کرد: «ارتد الناس بعد النبی» تمام مردم بعد از پیغمبر(ص) به دین پشت کردند، امام هشتم(ع) می‌فرمایند: مگر دوازده نفر که اسم می‌برند؛ سلمان، مقداد، ابوذر، ابوالهیثم‌بن‌تیهان، عمار، اینها به دین خدا پشت نکردند. دوازده‌تا را اسم می‌برند که هر دوازده‌تا هم برای احقاق حق امیرالمؤمنین(ع) در مسجد در برابر حکومت آن زمان سخنرانی کردند که حضرت سخنرانی همهٔ آنها را بیان کرده است. این روایت خیلی دیدنی و شنیدنی و خیلی عالی است! پیغمبر(ص) می‌گویند: کل مردم منحرف و گمراه شدند و به‌عبارت ساده‌تر، بی‌دین شدند؛ پس این دین چیست که اکنون یک میلیارد نفر دارند؟ قلابی و ساختگی است، ساخت بنی‌امیه و بنی‌عباس و قبلی‌هایشان است.
سه نشانه از نشانه‌های بندگی خداوند
وی به سه نشانه از نشانه‌های بندگی اشاره و تصریح کرد: بندهٔ خدا یعنی آن انسانی که در حدّ خودش و در حدّ ظرفیتش تسلیم فرمان‌های پروردگار است؛ مثلاً فرمان حج متوجه من نمی‌شود، چون مستطیع نیستم. کسی که مستطیع نیست، این فرمان شامل حالش نمی‌شود؛ کسی که یک بیماری طولانی دارد و طبیب شایسته هم به او گفته روزه برای تو حرام است، این فرمان شامل حالش نمی‌شود. فرمان‌هایی که شامل حال انسان می‌شود و انسان گوش می‌دهد، قبول و عمل می‌کند، این نشانهٔ بندگی است.
استاد انصاریان ادامه داد: اجتناب از گناهان کبیره و اصرار نداشتن بر گناهان صغیره یعنی گناهانی که خدا به آن وعدهٔ عذاب داده، این هم نشانهٔ بندگی است. وقتی اصرار بر صغیره نداشته باشم، اجتناب از کبایر هم داشته باشم و در حدّ گنجایش خودم هم به خواسته‌های پروردگار عمل کنم، نزد خداوند ارزشمند می‌شود.
چه کسانی آلوده به گناهان کبیره نمی‌شوند؟
استاد اخلاق حوزه علمیه به مقام والای عبد خدا در روایات اشاره و خاطرنشان کرد: کسی که خود را در این غوغای زمان و فساد گسترده و در این کشش‌های عظیم به‌طرف شهوات نگه می‌دارد، آلوده به کبیره نمی‌شود، اصرار به صغیره ندارد و در حدی عمل می‌کند که فرمان‌های خدا شامل حالش می‌شود، پیغمبر(ع) می‌فرمایند: از ملائکه با ارزش‌تر است. «المؤمنُ عندَ الله افضل مِن ملکٍ مقرب».
وی افزود: حضرت رضا(ع) از پدرش موسی‌بن‌جعفر(ع)، ایشان از امام صادق(ع)، امام باقر(ع)، زین‌العابدین(ع)، ابی‌عبدالله(ع)، امیرالمؤمنین(ع) و پیغمبر(ص) نقل می‌کنند که مقام مؤمن، یعنی خدا و قیامت را باور کرده و فرمان‌ها را در حدّ خودش عمل می‌کند، اجتناب از کبیره دارد و اصرار بر صغیره ندارد، «عند الله افضل من ملک مقرب» یعنی ارزش این آدم بیشتر از جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و ملک‌الموت است چون آن چهار ملک مقرب، شکم، شهوت و جاذبهٔ گناه ندارند و انسان‌های با ارزشی هستند.
استاد انصاریان در مورد احترام انبیا و امامان معصوم به مؤمن در قیامت اشاره و خاطرنشان کرد: امام عسکری(ع) می‌فرمایند: اگر 124 هزار پیغمبر و ما دوازده امام در قیامت بر روی زمین در یک صف نشسته باشیم و یک مؤمن از جلوی ما رد شود، کل ما به احترام او تمام‌قد از جا بلند می‌شویم. این ارزش مؤمن است و باید این ارزش را نگه دارد و قدر خود را بداند.
نویسنده کتاب ارزشمند «اهل بیت(ع) عرشیان فرش‌نشین» ادامه داد: امام عسکری(ع) روایت دیگری دارند که می‌فرمایند: اگر کل عالم هستی را یک لقمه کنند و من با دست خودم در دهان مؤمن بگذارم، می‌ترسم که حق او را ادا نکرده باشم.
وی به بیان آیه دیگری در رابطه با ارزش بندگان خدا پرداخت و تصریح کرد: پیغمبر عظیم‌الشأن اسلام(ص) شخصیت اوّل جهان خلقت است که دیگر کسی مافوق او نیست. خداوند به پیامبر(ص) فرمان می‌دهد: «وَ اِصْبِرْ نَفْسَک مَعَ اَلَّذِینَ یدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدٰاةِ وَ اَلْعَشِی یرِیدُونَ وَجْهَهُ» (سورهٔ کهف، آیهٔ 28)، یارسول‌الله! خودت را پیش کسانی که شب و روز مرا بندگی می‌کنند، نیتشان هم از بندگی کردن بهشت نیست و به‌دنبال بهشت نمی‌دوند، کاسب و تاجر نیستند، صبح و شب خدا را عبادت می‌کنند و فقط به‌دنبال رضایت خدا هستند، پایدار و شکیبا دار. خدا در قرآن بیان فرموده است: «رَضِی اَللّٰه عَنْهُمْ» (سورهٔ مائده، آیهٔ 119)، که از این افراد راضی می‌شود.
استاد انصاریان گفت: «وَ لاٰ تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنٰا قَلْبَهُ عَنْ ذِکرِنٰا» کسانی را که به‌خاطر بد بودنشان، خلافکار بودنشان، شکم‌چرانی‌شان و شهوت‌پرستی‌شان جریمه کرده‌ام و جریمه‌ام هم این بوده است که دلشان را از توجه به خودم رد کرده‌ام. موسی(ع) به پروردگار گفت: فلان ثروتمند مصری خیلی هم وضع او خوب است و خیلی هم پول دارد. پروردگار فرمود: موسی! بلایی به سرش آوردم که به قول ایرانی‌ها، آن سرش پیدا نیست. گفت: خدایا! ما که چیزی در زندگی‌اش نمی‌بینیم. چه بلایی به سرش آورده‌ای؟ خطاب رسید: او را از یاد خودم غافل کرده‌ام؛ اصلاً یاد من نمی‌کند و این بدترین بلاست.
وی در پاسخ به اینکه کسی که یاد خدا نمی‌کند، یاد چه‌چیزی می‌کند؟ اظهار کرد: یا یاد شکم یا یاد شهوت یا یاد پول درآوردن است و کار دیگری ندارد؛ اما آن‌کسی که یاد خداست، یاد فقرا، مساکین، نماز جماعت، زیارت، خمس، زکات و اطعام به مستحق هم هست؛ چون یاد خدا همراه با این حقایق است. «وَ لاٰ تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنٰا قَلْبَهُ عَنْ ذِکرِنٰا»، حبیب من! آن‌کسی که مطلقاً یاد من نیست، به هیچ دعوتی، دعوتش را قبول نکن. خداوند در سورهٔ توبه می‌فرماید: اصلاً سر قبر یکی از اینها نرو چرا که این قبر پر از آتش و خانهٔ یک جسد پلید و روح کثیف است؛ اگر مردند و برای خواندن نماز میت دعوتت کردند، نماز هم برایشان نخوان.
مبلغ عرصه بین الملل نسبت به دوری از آن‌که مطیع هوای نفس است، تأکید کرد و گفت: «وَ لاٰ تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنٰا قَلْبَهُ عَنْ ذِکرِنٰا وَ اِتَّبَعَ هَوٰاهُ»، این فرد غیر از اینکه قلبش غافل است، فقط و فقط مطیع خواسته‌های نامشروع خودش هست.
زندگی کسانی که به یاد خداوند نیستند، پر از زیاده‌روی و اسراف است
استاد انصاریان در مورد معاشرت نکردن با اسراف‌کاران نیز گفت: «وَ اِتَّبَعَ هَوٰاهُ وَ کٰانَ أَمْرُهُ فُرُطاً» زندگی کسانی که به یاد خداوند نیستند، پر از زیاده‌روی و اسراف است. این جنس دوپا چه نیازی دارد که ماشین دومیلیارد تومانی سوار شود؟ چه نیازی دارد برای پنج شب زیارت مشهد در هتلی بیاید که وقتی پنج شب او تمام شد، صورت‌حساب پانزده‌میلیون تومانی برایش گذاشتند؟ این افراط‌ها برای چیست؟ حبیب من! کنار اینها زندگی نکن و دعوت اینها را هم قبول نکن که اینها غافل و هواپرست هستند، زندگی آنها پر از افراط و زیاده‌روی است؛ اما خودت را داخل آنها نگه بدار که «یدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدٰاةِ وَ اَلْعَشِی یرِیدُونَ وَجْهَهُ» آستینشان پاره و کفششان لنگه‌به‌لنگه است؛ آنان بسیار ارزش دارند.
انتهای پیام /
- متن، صوت، کلیپ وعکس های این سخنرانی را اینجا ببینید.
