خطرات دینی زمان امام سجاد(علیه السلام)

دو خطر بزرگ، جامعه زمان امام سجاد(ع)را تهدید می کرد:
(۱)فرهنگهای متنوع بیگانه:
(۲)خطر تجمل پرستی:
از این روی لازم بود در زمینه علمی کاری انجام شود تامسلمانان به اصالت فکری و شخصیت قانونگذاری ویژه خود، که ازکتاب و سنت در اسلام الهام می گیرد، واقف گردند.
در اینجا ضرورت یک حرکت فکری اجتهادی(اطلاع رسانی قوی)به نظرمی رسید تا در چهارچوب تعالیم اسلامی افق فکری مسلمانان گسترش یابد و باید اصالت شخصیت اسلامی حاصل کنند و بذر اجتهاد و تلاش از برای یافتن راه حق در دل آنها افشانده شود. و این کاری بودکه امام علی بن الحسین زین العابدین(ع)بدان دست یافت. او کلاس درس خود را در مسجد پیامبر(ص)آغاز کرد... و از این کلاس درس تعداد قابل توجهی از فقهای مسلمین فارغ التحصیل شدند.
خطر دوم ناشی از پیشامد امواج رفاه و آسایش در جامعه اسلامی در پیامد هولناک فتوحات نامبرده بود. خطر خاموش شدن آن عشق سوزانی که از ارزش های اخلاقی و پیوندهای روحی نسبت به خدا و روزقیامت در مسلمانان پدید آمده بود.
امام علی بن الحسین(ع)این خطر را احساس فرموده، و برای علاج آن آغاز به کار کرد. برای جلوگیری از آن «نیایش » را بنیادقرار داد.
«تلخ ترین حادثه پس از حادثه عاشورا رخ می دهد و مرارت این مصیبت عظمی آنچنان زیاد است که کاسه صبر امام صبرآفرین حضرت امام العابدین والعارفین سجاد(ع) لبریز می شود و آن غیرت عالم امکان و امام زمان از عمق جان ندای:
فیالیت امی لم تلدنی و لم اک یزید، یرانی فی البلاد اسیرا
سر می دهد، یعنی ای کاش مادرم مرا نزاده بود و به دنیا نیامده بودم تا یزید مرا در شهر و دیار اسیر ببیند.
بلی باز هم پیمانی با پیام رسانی، و باز هم وظیفه و صدورانقلاب که بهترین شاهد، خطبه امام سجاد(ع)در کوفه و مدینه منوره می باشد که تمام پنهانیها را در قالب پیام، نمایان می نماید.
صدور انقلاب:
«اسیران آزادی آفرین کربلا، با تبیین معرفی و روشنگری
درباره:
۱ اصل نهضت
۲ رهبران و شخصیتهای نهضت
۳ مکتب امامت و ولایت در بعد فرهنگی و فکری
و سپس:
در بیدار کردن و شوراندن مردم در بعد عاطفی و سیاسی،نقش بنیادین در صدور انقلاب و نهضت حسینی داشتند و این، نقشی فراتر از حفظ نهضت و استمرار و تداوم آن است.
خلاصه راه خدا بدون سیلی نیست. سیلیها را باید به جان خرید واز کانال سیلی ها باید صدور انقلاب را تدارک دید و از این تاکتیک کمال استفاده را نمود.
آری برای صدور انقلاب امام حسین(ع)، افراد قافله عاشورا،بویژه اطفال و بچه ها، در طول سفر بسیار سیلی خوردند و بدن آنهاتازیانه های زیادی را تحمل کرد. خلاصه:
«اگر حماسه حسینی و «قیام عاشورا» را تاریخساز، مکتب فضیلت و مبارزه و فضیلت و مدرسه عشق و انسان سازی بدانیم، دقیقا کاروان کربلا را نیز همین سان خواهیم دانست » .
دعای مرز داران استراتژی ناب:
«اسلام عزیز دارای مرزهای:
۱ اعتقادی و معنوی
۲ سیاسی و اجتماعی
۳ فرهنگی و تربیتی
۴ اقتصادی و طبیعی است،
و برای هر یک از این مرزها مرزدارانی است که مسئولیتشان درپاسداری از هر یک از مرزها بسیار عظیم است.»
دعای مرزداران دعای ۲۷ دستورالعملی است که بیانگر:
۱ مسائل سیاسی
۲ مسائل نظامی
۳ عقیدتی است.
آنجائیکه تمام راهها بسته شود و هیچ روزنه ای برای مبارزه علنی باقی نماند و دشمن مست و هوی پرست بظاهر پیروز، همسان گرگ خونخوار، دست به هر اهانتی دراز می کند... در چنین اوضاع واحوالی، امام سجاد(ع)می نشیند و برای مرزداران اسلام دعا می کند.
۱ این کار و این شیوه چه معنایی پیدا می کند؟
و چگونه تحلیل می شود؟
ضمن اینکه امام سجاد(ع)، در قالب دعا، بحثهای سیاسی، نظامی وعقیدتی را شروع می کنند; می خواهند به کنایه بفهمانند که اگر من لشکر و نیرویی داشتم از قیام مسلحانه باز نمی ماندم و همانندپدر خودم انقلاب خونینی را علیه شما آغاز می کردم و امن و امان را بر شما، تلخ می ساختم; ولی چون راه از این حیث ناهموار گشته،انقلاب فرهنگ و بازسازی و نوسازی معنوی همه جانبه ای را در قالب دعا آغاز می کنم تا مرزدارانی را، در این دانشگاه تربیت بکنم که در آینده از سنگر اسلام، پاسبانی و نگهبانی بکنند.
اللهم کثر عدتهم، والحذ اسلحتهم... این شدنی نیست مگر آنکه اعتقادات و شناخت مردم، درست گردد. لذا امام(ع)با صلوات که جهان بینی پاسداران است کارش را شروع و به عنوان یک شعار،همواره آنرا تکرار کرده و در گردنه های پر فراز و نشیب و درکورانهای سخت سیاسی، حرکت و جهت گیریش را بر اساس آن تنظیم می کند.
در صلوات سه اصل از اصول دین به وضوح مطرح شده است.
۱ اصل توحید
۲ اصل نبوت
اصل امامت
انواع استراتژی امام سجاد(ع):
در خفقان دوران بنی امیه، امام(ع)با چه شیوه ای مبارزه راشروع می کرد خوب بود؟
امام سجاد(ع)، در قالب:
۱ دعا و نیایش
۲ گریه و شیون
۳ برده داری و برده بانی
مبارزه را شروع می کند.
زمینی(مکان)و زمان، نقش بسیار سازنده ای را در تمام امورزندگی، بویژه در امر امامت و ولایت(امر حکومت)، ایفاء می کند.
تغییر استراتژی در امر امامت امت، امری است اساسی و جدی.
«شیوه های مبارزه، شیوه ای است گسترده و کشدار که قادر است درتمام فراز ونشیب های شرایط متحول گوناگون تاریخی، فکری،اجتماعی، طبقاتی، نظامی... راه خود را پیدا کرده و همواره بصورت مستقیمی رو بسوی هدفهای خویش گام بردارد.»
پس مبارزه گاهی بصورت:
۱ نظامی و جنگ گرم است و ۲ جنگ سرد.
امام سجاد(ع):
«در آنچنان شرایط دشواری قرار می گیرد که حتی «شهادت » راهم نمی تواند انتخاب کند. بر عکس امام حسین(ع)در شرایطی قرارمی گیرد که نه یاوری چون عباس، و نه پیام آوری چون زینب. می بیندشهادت، برای او مرگی در خاموشی است نه مرگی که در طول زمان ودر عرض زمین، با همه کس سخن می گوید(چقدر دردناک است برای بزرگ مردی که حتی «خوب مردن » هم برایش امکان نداشته باشد...» .
در چنین اوضاع و احوال چه باید کرد؟
امام(ع)، کار خودش را با دعاء که جهاد و مبارزه اجتماعی وجمعی در یک وضعیت نابهنجار اجتماعی است، شروع می کند.
این کتاب دعا اصلا وسیله چیز خواستن نیست، بلکه یک کتاب آموزش است. آموزش عمیقی، در زیباترین حالات فرد است، و اسمش دعاست.
اما با آن معنای معمولی اش اصلا دعا نیست، یک کتاب آموزش عمیق وعلمی اخلاقی و فلسفی است.
بنابر این دعای شیعه بصورت کاملترین مکتب، خودش، در چهار بعدمشخص » می شود.
پس دعا دارای چهار بعد می باشد که عبارتند از:
۱ نیاز:
۲ عشق:
۳ آگاهی:
۴ مبارزه:
«گفتار امام(ع)در صحیفه سجادیه » فریادی است به «همه تاریخ » که در هر شرایط و بهر شکلی و با هر امکانی که دراختیار هست حرف حق را باید زد و نهضت و انقلاب را باید پاسداری کرد و در هیچ شرایطی این مسئولیت سلب نخواهد شد.»
دعای مرز داران(پاسداران) بصورت دستورالعمل:
۱ سیاسی
۲ نظامی
۳ عقیدتی، بیان شد.
بنابر این می توان به قول شهید مدنی اشاره کرد و آن اینکه:
«اگر میدان را برای فرصت طلبان خالی کنیم در خون بهشتی وبهشتی ها سهیم هستیم. »
ابعاد مبارزات امام چهارم(ع)
با مظالم و مفاسد عصر:
مبارزه منفی یا جنگ بی مرز در قالب و لباس گریه:
زنده نگه داشتن یاد و خاطره عاشورا.
برای آنکه این فاجعه فراموش نشود، امام با گریه بر شهیدان وزنده نگهداشتن خاطره آنان، مبارزه منفی را به صورت گریه، آنهم گریه های پر سوز که ریشه عاطفی داشت ادامه می داد.
بی شک چگونگی برخورد امام سجاد با این موضوع اثر و نتیجه سیاسی داشت، یادآوری مکرر فاجعه کربلا نمی گذاشت ظلم و جنایت حکومت اموی از خاطره ها فراموش شود.
پند و ارشاد امت
امام در قالب موعظه، مردم را با اندیشه درست اسلامی آشنامی کرد.
۳ تبیین معارف در کلاس دعا. یکی دیگر از شیوه های مبارزاتی امام(ع).
مجموع دعاهای امام سجاد به نام صحیفه سجادیه معروف است که بدان:
۱ اخت القرآن
۲ انجیل اهل بیت
۳ زبور آل محمد، لقب داده اند.
«در سال ۱۳۵۳ ه.ق مرجع فقید، مرحوم آیت ا... العظمی مرعشی(ره)نسخه ای از صحیفه سجادیه را برای علامه معاصر مولف تفسیر طنطاوی(مفتی اسکندریه)به قاهره فرستاد. وی سپس از دریافت این هدیه گرانبها و ستایش فراوان از آن، در پاسخ چنین نوشت:
«این از بدبختی ماست که تاکنون بر این اثر گرانبهای جاویدکه از مواریث نبوت است، دست نیافته بودیم، من هر چه در آن می نگرم، آن را از گفتار مخلوق برتر و از کلام خالق پایین ترمی یابم.»
خلاصه در صحیفه سجادیه ابعاد سیاسی فراوانی مطرح گشته و یک کتاب دعای صرف و بی روح نیست. لذا ما از آن به اینترنت جهانی والهی نام برده ایم » .
۴ برخورد و مبارزه با علمای در باری.
۵ نشر احکام و آثار تربیتی و اخلاقی.
۶ دستگیری از درماندگان.
۷ کانون تربیتی.
همه این موارد شیوه های مناسب مبارزه بودند که امام(ع)درشرایط زمانی خود آنرا برگزید.
«قهرمان معنویت »
«وجود مقدس زین العابدین(ع)قهرمان معنویت است.»
«کسی که می خواهد خدمتگزار اسلام باشد، همه مواقع فرصت است ولی شکل فرصتها فرق می کند. ببینید امام زین العابدین به صورت دعا چه افتخاری برای دنیای شیعه درست کرده؟! و در عین حال درهمان لباس دعا امام کار خودش را می کرد.»
«الدعاء سلاح المؤمن »
اگر دعا سلاح مؤمن است
اگر دعا صلاح می آورد
امام سجاد(ع)از این سلاح، به عنوان یک استراتژی ناب استفاده می کند تا جامعه را به سمت صلاح سوق داده و انقلاب عظیمی را باانقلاب فرهنگی شروع بکند و می کند.
«امام چهارم(ع)نکات برجسته اصول عقاید را از راه تعلیمات عالیه خود بعنوان دعا بر اهل عالم عرضه داشته است.»
دعا بهترین روش برای دعوت، در شرایط تقیه.
دفاع فرهنگی، در قالب دعا، در دل ظلمتهای شب، که هیچ نیرویی را تاب مقاوت و هیچ پرچمی را توان دفاع نیست، بسیار زیبا وگویاست و کارآمدترین روش دفاعی در عصر خویش می باشد. اگر می شوددر قالب و لباس دعا، همه مسائل، اعم از سیاسی، نظامی، عقیدتی،اخلاقی و عرفانی و... را مطرح کرد، چرا نکرد؟
چرا از این سلاح، برای صلاح جامعه اسلامی و به سعادت رساندن افراد استفاده نگردد؟ هر نوع استراتژی و هر نوع سلاحی، درمبارزه بکار گرفته شود، هدف واحدی را دنبال می کند و آن امر به معروف و نهی از منکر است.
دعا دفاع فرهنگی.
فلسفه دعا:
۱ دادخواهی، ۲ تلطیف فضای خشونت و قساوت،۳ پرهیز ازلغزش، ۴ استغفار، ۵ بهره گیری از امداد غیبی،۶ لباس حق،۷ تحمل محیط نامساعد و شرایط تنهایی، ۸ استقامت در مقابل جوسازیها،۹ پاسخ در خور به نیکی ها و بدیها.
عناصر دعا: محتوی دعا.
۱ نیاز
۲ عشق
۳ آگاهی و تفکر
۴ مبارزه.
«اول باید کسی را که می خواند و کسی را که به دعا می طلبد واز او چیزی می خواهد، به دقت و با آگاهی و روشنایی منطقی و درست در متن زیارت یا دعا بشناسد و بعد بگوید من از تو چه می خواهم.»
حضرت سجاد در اختناق شدید و محیط استبداد در قالب دعا ونیایش به نشر تعالیم اسلام اقدام نموده است.
انا زین العابدین و تاج البکائین.
گریه و درد و غم و زاری خود شادمانی دان ببیداری خود
(مولوی)
گریه صدایی بی معنا نیست.تا چه رسد به گریه اهل معنا و امام
انواع گریه به اعتبار افراد:
۱ گریه عارفان،
۲ گریه مصیبت زدگان،
۳ گریه ی ترحم،
۴ گریه نفاق،
۵ گریه حسرت،
۶ گریه غم،
۷ گریه روزگار.
«خنده و گریه مظهر شدیدترین حالات احساسی انسانی است. آنوقتی که کسی بتواند مالک خنده و گریه مردمی بشود، به حقیقت مالک قلب آنها شده و با عواطف آنها بازی می کند. کارهای قلبی غیر ازکارهای عقلی است...»
شاعر عرب می گوید:
اگر اشک نبود سرزمین وداع آتش می گرفت.
گریه بوقت بهتر از خنده بی وقت است.
گریه درمانی و آثار گریه:
گریستن بخصوص می تواند بسیار جنبه درمانی داشته باشد.
ما بطور غریزی می دانیم گریستن می تواند به تخلیه غم ها ونگرانی ها از سیستم کمک کند. اشکهایی که بر اثر غلیان هیجانات تولید می شود حاوی انکافالین می باشد که خود یک مسکن تولید شده طبیعی است.
فلسفه گریه و عزاداری و آثار آن
(۱)روان درمانی است.
(۲)یک مسئله مهم سیاسی است.
(۳)مجالس عزا یک سازماندهی سراسری کشورهاست.
(۴)مبارزه زیرزمینی است.
(۵)اطلاع رسانی و ایجاد سؤال کردن است.
(۶)فریاد قهرمانانه ملتهاست بر سردمداران ستم پیشه. فریاد ستم شکن است.
(۷)باعث حفظ خون شهداء و زنده نگه داشتن نهضت است.
(۸)و من بکی او ابکی واحدا فله الجنه و من تباکی فله الجنه.
(۹)جهت روانی آن که قلوب را بهم متصل می کند و ایجاد وحدت می نماید. نوعی بسیج عمومی است.(وحدت آفرین است)
(۱۰)یک مسئله اجتماعی است و حیات آفرین است .
(۱۱)گریه آدم ساز است.
(۱۲)تبلیغات ویژه بر ضد طاغوت است.
(۱۳)ایثار آفرین است.
(۱۴)ارباب ها از این گریه ها می ترسند.
(۱۵)یک شعار سیاسی است.
(۱۶)تجدید بیعت با عاشورا و فرهنگ شهادت است.
(۱۷)تغذیه فکری و روحی با مکتب است.
(۱۸)اشک ریختن نوعی امضاء کردن پیمان و قرار داد مودت باسیدالشهداء است.
انواع گریه ها:
(۱)گریه عجز و زبونی:
(۲)تزویر و دروغ: اشک تمساح ضرب المثل
(۳)گریه پشیمانی: علی(ع): من بکی من ذنب غفر له.
(۴)گریه شوق:
(۵)رحم و رافت:
(۶)غم و اندوه:
(۷)گریه فراق:
این چهار نوع گریه، برای حضرت سیدالشهداء و سایر شهیدان عاشورا، سزاوار و به جاست.
«همه کارهای ما نوعی ارتباط است.»
اگر به قول روانشناسان همه کارهای ما نوعی ارتباط است;و اگر به قول امام صادق(ع):
من تباکی فله الجنه; امام سجاد(ع)که تاج البکائین است و به قول امام صادق(ع)که فرموده:
«فبکی علی بن الحسین عشرین سنه، ما وضع بین یدیه طعام الابکی...»
گریه های طولانی و جانسوز امام سجاد(ع)چه معنایی می تواند داشته باشد؟!
دعاهای بین المللی و نیایش های با مضامین بلند که فوق بشرمعمولی است چه؟ لذا است که بزرگان می گویند:
صحیفه سجادیه «کتاب دعا، کتاب ثنا، کتاب حال، کتاب قال،کتاب حکمت، کتاب فلسفه، کتاب عرفان، کتاب خانواده، کتاب جامعه،کتاب تربیت، کتاب قانون، کتاب حسنات، کتاب حلال و حرام، کتاب هدایت، کتاب فرقان بین حق و باطل... » می باشد.
این است که «جنبه های پیام رسانی گریه » بسیار زیاد است و دراین مورد ائمه(ع)یا خود به عنوان استراتژی از آن استفاده کرده اند و یا برای خود اجیر گرفته اند که «حضرت باقر(ع)وقتی که می خواستند فوت کنند وصیت کردند که ده سال ظاهرا که در منا اجیرکنند کسی را، کسانی را که برای من گریه کنند.» و یا به گریه کردن و گریاندن، حتی به تباکی وصیت کردند و برای آن ارزش زیادی قائل شده اند.
این کار نیست مگر «سیاست ناب » و تداوم بخشیدن به انقلاب وزنده نگه داشتن انقلاب حسینی.
کانون تربیتی:
«هنگام ظهور اسلام، بردگی در سراسر جهان آن روز حتی در مهدتمدن آن زمان یعنی یونان و روم رواج داشت، و چون لغو چنین پدیده گسترده ای بیکباره مقدور نبود اسلام از راههای مختلفی زمینه لغو تدریجی(گام به گام)آن را فراهم ساخت. » بدین ترتیب:
۱ راههای برده گیری را تقلیل داده آن را محدود ساخت.
۲ آزاد سازی بردگان را کفاره بسیاری از گناهان قرار داد.
۳ از طرفی پیامبر اسلام به مسلمانان توصیه کرد که با بردگان همچون عضوی از خانواده رفتار انسانی داشته باشند.
۴ آزاد سازی بردگان، ارزشمند تلقی شد...
امام چهارم و موضوع آزاد سازی بردگان:
انگیزه والاتر:
زندگی امام چهارم(ع)محفوف است به موضوع آزاد سازی بردگان آنهم در سطح بسیار وسیع و گسترده که تنها با محاسبات بالا قابل توجیه نیست.
معقول نیست که گفته شود امام چهارم(ع)از این کار قصد ثواب داشته و یا از روی دلسوزی، می خواست عده ای از بردگان را آزادسازد که یک همچون کاری را ممکن بود افراد معمولی هم انجام بدهند.
آنچه در این زمینه جلب توجه می کند این است که امام(ع)از این کار انگیزه های والاتری داشته و آن تربیت نیروی انسانی بوده است که تربیت دینی، حرف آخر را در جهان می زند.
شکل کار امام(ع)بدین صورت بوده که امام بردگان را خریداری می کرد و مدتی آنها را تحت آموزش و تربیت ناب خودش قرار می داد وسپس آنها را آزاد می کرد و آنان بصورت انسانهای نمونه به فعالیت فرهنگی و تربیتی می پرداختند و پس از آزادی نیز ارتباطشان باامام قطع نمی شد.
پس به طور مختصر محور کار امام اینگونه بود:
۱ خریداری بردگان.
۲ آموزش و تربیت آنان حداکثر به مدت یکسال.
۳ آزادی آنان.
امام(ع)با این برنامه، در واقع یک کانون تربیتی بوجود آورده بود. آری ای جهانیان و ای بشریت، این بود از زیرکیها وزیبائیهای کار امام(ع)که در واقع کربلایی دیگر و پیوند و پیمان با کربلا، کربلای نوین و جنگ نوین.
یکی از مصادیق زیبای سیاست گام به گام در اسلام، سیاست الغاءبردگی و استقرار آزادی بردگان بود آنهم با بیش از چهارده قرن قدمت تاریخی.
«حدود یک قرن پیش که می خواستند مسئله بردگی را در آمریکالغو کنند طی چهار سال چه جنگهایی و مبارزات خونینی درگرفت تابصورت ظاهر مسئله بردگی لغو گردید ولی تاکنون هیچگاه برابری وبرادری میان نژاد سیاه و سفید برقرار نگشته است.
اما اسلام با روش عالی و تدریجی نو، آنچنان مسئله را حل کردکه اکنون در هیچ یک از کشورهای اسلامی این مشکل وجود ندارد.
نمونه بارز آن اجتماع سالانه مسلمانان ملل مختلف و نژادهای گوناگون بهنگام حج است.
ملت آمریکا با جنگهای چهارساله روبرو شد و عاقبت ابراهام لینکلن رئیس جمهور آمریکا جان خود را بر سر این کار گذاشت » .
حضرت امام خمینی(ره)می فرماید:
«اسلام احکام اخلاقیش هم سیاسی است، همین حکمی که درقرآن هست که مؤمنین برادر هستند، این یک حکم اخلاقی است، یک حکم اجتماعی است، یک حکم سیاسی است.»
در جای دیگر می فرمایند:
«شما اگر ادعیه امام سجاد و سایر ائمه را ملاحظه بفرماییدمشحون است از اینکه مردم را بسازند برای یک امر بالاتر از آن که مردم عادی تصور می کنند. دعوت به توحید، دعوت به تهذیب نفس،دعوت به اعراض از دنیا...»
آری، وقتی اسلام، تمام مسائلش سیاسی باشد که هست; چطورمی توان، استراتژی امام سجاد(ع)را یک کار معمولی و فردی و یاغیر سیاسی انگاشت. جایی که همه، از زمین و هوا می خواهند تبلیغ کنند و برای رسیدن به اهداف خودشان، از هر فرصتی استفاده می کنند و امروزه کشورها، از کانال فوتبال، استفاده های سیاسی می کنند; معقول است که حرکت امام سجاد(ع)را، در تمام زمینه هاحتی در زمینه بردگی و برده داری یک کار معمولی و غیر سیاسی بدانیم؟!
یقینا چنین برداشتی نمی تواند مصادف با صواب باشد و امام چهارم(ع)بدون آنکه بهانه ای به دست دشمن بدهد کار سیاسی می کرده و با استراتژی ناب، که نتیجه نهایی اش، فلاح بشریت مشغول تهذیب خود و اجتماع بود.
نتیجه:
استراتژی امام سجاد(ع)، در ارتباطات، عالیترین نوع استراتژی بود که در زمان خودش آنرا برگزید. اگر دشمن در اوج قدرت و غیرت کذایی، همه انسانیت انسانهای کریم را کریه و زشت جلوه می دهد وهمانند «خوکهای » خوار جنگل، زور آزمایی و جدل می کنند و اگرزمینه برای یک مرگ پایدار و جاودانه، ناهموار است و اگر همه درهای ورودی و خروجی را به روی خاندان خاتم پیامبران بستند واگر دشمنان همسان گرگان هار جلوی هدایت گری هادیان دین رامی گیرند و اگر... از طرف دیگر، اگر مسئولیت خطیر پیام رسانی انقلاب خونین کربلا بر دوش امام سجاد(ع)قرار می گیرد و اگرامام(ع)حادثه سنگین کربلا را لمس کرده که این خود مسئولیت امام سجاد(ع)را صد چندان می کند و خلاصه اگر امام(ع)امامت امت را«منصوبا عندالله » به امانت می پذیرد... در چنین گیر و داری چه باید کرد؟! و وظیفه امام و امامت چیست؟
امام سجاد(ع)باید متد صحیح «مبارزه » انتخاب می کرد و انتخاب کرد و آن تشکیل و احداث مرکز اطلاع رسانی جهانی الهی(اینترنت)بود که بتواند از کانال آن چهره انقلاب کربلا وپیام اسلام الهی را به تصویر بکشد و آن را از کانالهای گوناگون همانند دعا، گریه و برده داری در معرض نمایش گذاشت که «صحیفه سجادیه » خود به اخت قرآن مشهور گشت و همه انسانهای آزاده به این نکته واقف و آگاهند.