استاد حسین انصاریان، استاد حوزه و مفسر قرآن کریم طی سخنرانی در حسینیه هدایت به مناسبت ماه مبارک رمضان، با بیان اینکه طبق آیات صریح قرآن کریم اولین معلم هستی، وجود مقدس پروردگار بوده و نخستین دانشآموز یادگیرنده، حضرت آدم(ع) است، اظهارداشت: یکی از تعالیم خدا که در اصول کافی نقل شده این است که به آدم(ع) فرمود: آنچه خوبی برای خودت میخواهی، برای همه بخواه و در این زمینه تکرو نباش و هرچه مصیبت و بدی برای خودت نمیپسندی برای دیگران هم نپسند.
وی در ادامه با استناد به آیات قرآن کریم تصریح کرد: پروردگار در قرآن مجید پیرامون آفرینش انسان میفرماید: اولین نعمتی که بعد از نعمت وجود، به آدم عطا کردم این بود که به او علم اسماء را آموختم. محققین و فلاسفهی اسلامی معتقدند که پروردگار عالم، اسماء حسنی خودش را یاد آدم داد که شامل 99 اسم است. در نتیجه خدا برای خود نامگذاری کرده است و در راس همهی هزار نامی که اعلام کرده، اسماء حسنی قرار دارد. خداوند اسماء حسنی را به آدم یاد داد تا بداند خودش را باید با چه عناصری بسازد؟! هدف خدا از این آموزش این بود که آدم خود را با این کلمات بسازد یعنی حقیقت این اسماء را در اعمال، قلب و حالات بروز و ظهور دهد. به عنوان مثال یکی از اسماء حسنی، رحیم است؛ خداوند رحیم را به آدم یاد داد تا او هم در رحمت و مهربانی با خدا هماهنگ شود و اول از همه به خودش رحم کند.
این استاد برجسته حوزوی بیان داشت: آدمی که ربا میخورد، به دنبال مال حرام است، خدا را عبادت نمیکند و اهل ظلم کردن به دیگران است، دشمن خودش بوده و با خود نامهربان است. اول باید با خودت مهربان باشی تا فردای قیامت درگیر آتش دوزخ نشوی و بعد هم باید به زن و بچه و خانوادهات رحم کنی چرا که مهربانی یک حال الهی و ملکوتی است. هر فردی که حقایق 99 اسم خداوند را در خود ظهور دهد یعنی به گونهای شود که مردم بتوانند اسماء حسنی در وجود او بشمارند، قطعا اهل بهشت است.
استاد انصاریان با تاکید بر اینکه خداوند تمام دانش ملکی را به پیغمبر(ص) عطا کرده، اظهار داشت: پیامبراکرم(ص) عالم به علوم ملکی بوده و در هر حوزهای به صورت بالاترین متخصص دخالت کردهاند به عنوان نمونه قواعد جنگی که ارائه دادهاند مانند قواعد شروع جنگ، نگهداری اسیران، تلافات دشمن، و ... به گونه ای بوده که گویی انگار مهمترین استاد فارغ التحصیل دانشگاه جنگ در این زمان بودهاند.
این محقق، مفسر و پژوهشگر علوم قرآنی گفت: پیامبر اسلام(ص) در مسئلهی اقتصاد میفرمایند: اگر بنا باشد شغلی انتخاب کنم، نخستین شغل دامداری است چرا که اکثر غذای مملکت را دام میدهد و می توان یک امت را با دامداری سیر نگه داشت و پوشاند. ما اکنون در قرن پانزدهم و در عصر علم و دانش به سر میبریم اما هنوز در کشور گرفتار مسئله گرانی دام هستیم. ایشان ادامه میدهند که شغل دوم کشاورزی است. دیگر نباید در زمین های کشاورزی، کارخانههای عظیم احداث کنیم چرا که کشاورزی منبع رزق مردم است و نباید این منابع را نابود کرد.
وی ادامه داد: شغل سومی که پیامبر انتخاب کردهاند، صنعت است و در درجه چهارم هم تجارت را بیان فرمودهاند. همچنین وجود مقدس پروردگار، دانش کل ملکوت را در اختیار پیامبر(ص) قرار داده است بدین معنا که از تمام اتفاقات عالم برزخ، فرشتگان، قیامت، بهشت، جهنم و ... با خبر بوده و دانش تمام ملکوت در اختیار ایشان قرار گرفته است؛ در یک جمله میتوان گفت که آنچه خوبان همه داشتند حضرت محمد(ص) به تنهایی داشت.