بر شما از جانب من سلام خدا هميشه‏ تا هستم و تا شب و روز هست، و خدا اين زيارت را آخرين بار از زيارت شما قرار ندهد،و بين من و شما جدايى نيندازد

پس نااميد نگردم‏ و نمى‏باشد بازگشتگاهم نوميدانه و زيانكارانه،بلكه بازگشتگاهم بازگشتم بر آنچه خدا خواست در جنبش و نيرويى نيست مگر به خدا،واگذار كننده‏ام،كارم را به خدا،با تكيه دادنم به خدا،

اى امير مؤمنان،و اى ابا عبد اللّه،به خاطر زيارتتان به جانب شما آمدم،و به خداى پروردگارم و پروردگارتان متوسّلم،و به وسيله‏ شما متوجّه به سوى اويم،

و به آنچه آنان را بر جهانيان برترى دادى،و به حق نامت كه آن را نزد آنان قرار دادى،و از ميان جهانيان،آنان را به آن نام اختصاص دادى،و به آن نام وجودشان و فضلشان را از فضل جهانيان آشكار نمودى،تا فضل آنان بر فضل همه جهانيان برترى گرفت

و از درخواست نمودن از مخلوقات‏ بى‏نيازم نمايى، و از من كفايت كنى اندوه كسى را كه از اندوهش مى‏ترسم،و دشوارى كسى را كه از دشوارى هراس دارم، و ناهموارى كسى را كه از ناهمواريش بيم دارم،

خدايا او را از من سرگرم‏ كن به فقرى كه جبرانش نكنى،و به بلايى كه نپوشانى‏اش،و به نيازى كه سدّش نكنى،و به دردى كه عافيتش ندهى،و ذلّتى كه‏ عزيزش ننمايى،و مسكنتى كه جبرانش نفرمايى.

از تو مى‏خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و غم و نگرانى و گرفتاريم را برطرف كنى،و مرا از مهمّ امورم كفايت نمايى‏ و قرضم را ادا كنى،و از تهيدستى و درماندگى پناهم دهى،

و به پيشگاه خدا به وسيله شما درباره اين حاجتم خواستا شفاعتم،پس شما براى من شفاعت كنيد،كه براى شما نزد خدا مقام ستوده و منزلتى آبرومند و جايگاهى بلند و وسيله است،

اى آن‏كه به من از رگ گردن نزديك است،اى آن‏كه‏ ميان شخص و دلش پرده مى‏شود،اى آن‏كه بر ديدگاه برتر است،و بر سپهبد روش،اى آن‏كه بخشنده و مهربان است،

 مرا كفايت كن همچنان‏كه او را كفايت كردى از من برگردان هراس آنچه را كه از هراسش مى‏ترسم،و هزينه آنچه را كه از هزينه‏اش مى‏ترسم،و نگرانى آنچه را كه از نگرانى‏اش‏ بيم دارم.

پس تويى آرامش‏ و اميدم،و پناهگاه و گريزگاهم و ملجأ و جاى نجاتم، به تو گشايش ميخواهم،و به تو رستگارى مى‏جويم،و به محمّد و خاندان محمّد سوى تو رو مى‏كنم،و متوسّل مى‏شوم،و شفاعت مى‏خواهم

آنچه را كه غير تو كفايت نكند،به درستى كه‏ تويى كفايت كننده‏اى كه كفايت كننده‏اى جز تو نيست،و گشاينده‏اى جز تو نيست،و پناه‏دهنده‏اى جز تو نيست‏ نوميد گشت كسى‏كه پناه‏دهنده‏اش جز تو است

و از من حيله و نيرنگ و نيرو و آرزويش را بازگردان،و او را از من بازدار هرگونه كه خواهى،و هر كجا كه خواهى.